Geçti bahar geldi yazın
Turnam(1) senin sunam senin
Sinemi deler avazın
Turnam senin sunam senin
Tara turnam tellerini
Issız koyma göllerini
Yesem dudu dillerini
Turnam senin sunam senin
Avcın benim kıymam cana
Göz göz yara açtın bana
Tellerin atmam yabana
Turnam senin sunam senin
Gövel(1) turnam gölde döner
Durmaz ismin dilde döner
Leblerinden emen kanar
Turnam senin sunam senin
Sen ördek ol ben göl olsam
Sen yolcu ol ben yol olsam
İster kapında kul olsam
Turnam senin sunam senin
Sen keklik ol Veysel çalı
Gel saklasın seni dalı
Yolunda kurban olmalı
Turnam senin sunam senin
1: Turna: Anadolu’da turna özellikle Alevi – Bektaşi ozanlarımız tarafından daha da çok işlenmiş. Ozan turnayı görmemiş olsa da içindeki duygu ve düşünceler ona turnalı bir şiir yazdırmıştır. Alevî-Bektaşi anlayışında turna Hz. Ali’yi temsil eder. Ahmet Yesevi’nin turna, Hacı Bektaş-i Veli’nin de güvercin donuna büründüǧüne inanılır. Çıkardıkları sesler ve güzellikleriyle turnalar, edebiyata, şiire, folklora, türkülere konu olmuştur. Halk şiirinde kimi şairler turnayı, yol gösteren, nazlı yardan haber getiren veya yare haber götüren bir simge olarak kullanmışlardır; kimi şairler de turnayı nazlı yare benzetmişlerdir.
2: Gövel: Yeşil ile mavi arasında yeşile çalan renk. Gövel genelde ördekler için kullanılır. Âşık Veysel turnalar için de kullanmıştır.
