Dünyanın en zengin aklını gördüm,
Sermayesini sordum, dedi ki: Okul(1)
İnsanlara hizmet yaptıǧı yardım,
Merhametim, duygum, dedi ki: Okul
Sudan ateş yapan ne güzel sanat
Âlemi ışıǧa katarsın kat kat(2)
Fikrinle mi ettin bunları icat
Rehberim oldu, dedi ki: Okul
Bu bir keramet mi(3), yoksa hüner mi
Göz görmese, gönül buna kanar mı
Öküzsüz tarlada saban döner mi
Eker-biçer motor, dedi ki: Okul
Kanat takar, gökyüzünde uçarsın
Denizleri müdânasız(4) geçersin
Soǧuǧu, yaǧmuru nasıl seçersin
Rasathane kurmuş, dedi ki: Okul
Çeşitli taşıtlar, bir de trenler
Hekim olup her yarayı saranlar
Bunu sen mi yaptın, yoksa erenler
Daha neler yapar, dedi ki: Okul
Radyo hayrete düşürdü beni
Her dilden biliyor, yok; ama canı
İlim, akıl, fikir yaratmış bunu
Lâmbası, dalgası, dedi ki: Okul
İnsanın kafası bunları bulan
İlimdir dünyada hakikat olan
Bütün bu işlerin temelin Kuran
İnan buna, Veysel, dedi ki: Okul
1: İnsanın diǧer canlılardan ayıran en önemli özellik, aklı ve zekâsıdır. Akıl, kendiliǧinden gelişemez. Aklı geliştiren, kullanılmasını öǧreten bilgilerle zenginleştiren okuldur. Çünkü okul, bir eǧitim ve öǧretim yuvasıdır, insanın yetiştirildiǧi yerdir.
2: Âşık Veysel ile ilgili bazı kitaplarda bu dize “Dünyayı ışıǧa kaplarsan kat kat” şeklindedir.
3: Ermiş kimselerin gösterdiklerine inanılan, doǧaüstü, şaşkınlık uyandırıcı davranış veya durum.
4: Müdânasız: Minnet borcu olmadan, yardım istemeden. Yaranmaya, iyi görünmeye çalışmadan.
