Benim sevdiǧim dilberin
Gönlü çelik baǧrı taştır
Deli gönül nedir zârın
Kalbin viran gözün yaştır
Hayattaki mücadele
Kaçan fırsat girmez ele
Âşıklıktaki mesele
Kalpte dönen bir ateştir
Durmaz yanar tütünü yok
Yazısı yok, sütunu yok
Bu sevdadan çetini yok
Uzun boylu bir savaştır
Senin aşkın gündüz gece
Rahat komaz hiç zerrece
Yolunda ölsem böylece
Cevr ü cefan(1) lütfün hoştur
Bu Veysel’in arzu sende
Muhabbetin kadim canda
İşitsem seni Yemen’de
Gönül bulur uçan kuştur
1: Cevr ü cefa: Haksızlık edip incitme, üzme. [Çektiǧim cevr-ü cefayı / Çekerim sen- den ötürü /İkrar iman bir olunca / Sen de çek benden ötürü- Pir Sultan]
