Gönüllü Ol
Bağış Yapın

Âşık Veysel Bibliyografyası

Âşık Veysel

Türkan KORKMAZ BULUT "Anadolu'nun Sesi ve Sözü: Âşık Veysel" - İstanbul Gelişim Üniversitesi Yayınları

1932

  1. Tecer, A. K. (1932). Âşık Veysel. Sivas Halk Şairleri Bayramı (s. 8) içinde. Sivas: Kâmil Matbaası.

1938

  1. O., G. (1938). Sivas Şairleri. Dört Eylül, 12-13: s. 12-14.

1941

  1. Tekin, O. (1941). Âşık Veysel’in Yeni Bir Koşması. Ortayayla, 23-39: s. 6.

1944

  1. Âşık Veysel: Deyişler. (1944). Ankara: Ülkü Yayınları.
  2. Burdurlu, İ. Z. (1944). Âşık Veysel ve Deyişler. İstanbul Mecmuası, 21: s. 10-11. [Âşık Veysel’in “Deyişler. Ankara, 1944” adlı kitabının tenkididir].
  3. Gülen, H. (1944). Âşık Veysel’den Hatıralar. Ülkü, VI (64): s. 13-15.

1946

  1. Aşkun, V. C. (1946). Âşık Veysel. Yayla, 45: s. 5-6.

1947

  1. Bilgiç, A. (1947). Âşık Veysel. Ondokuz Mayıs: Samsun Halkevi Dergisi, VIII (84): s. 5.

1949

  1. Âşık Veysel: Sazımdan Sesler. (1949). Ankara: Kültür Basım ve Yayım Kooperatifi.
  2. Avaz, M. (1949). Âşık Veysel’e Dair. Yağmur ve Toprak, 8: s. 5.
  3. Or, K. (1949). Yunus’tan Âşık Veysel’e, Şeyyad Hamza’dan Cahit Sıtkı’ya. Ülkü, III (34): s. 14-16.

1950

  1. Âşık Veysel: Sazımdan Sesler. (1950). İstanbul: Boşboğaz Matbaası.
  2. Hınçer, İ. (1950). Şarkışlalı Âşık Veysel Şatıroğlu. I. Türk Folklor Araştırmaları, II (14): s. 216-217.
  3. Hınçer, İ. (1950). Şarkışlalı Âşık Veysel Şatıroğlu. II. Türk Folklor Araştırmaları, II (15): s. 237-239.
  4. Onat, M. S. (1950). Âşık Veysel’e Dair. Hasandağı, 3: s. 5.
  5. Soyuer, H. (1950). Âşık Veysel ve Şiirleri. Ülkü (3. Seri), VII (40): s. 27-28.

1952

  1. Âşık Veysel ve Halk Şairleri Gecesi. (1952). Ankara: Emek Basım Yayınevi.
  2. Bedri Rahmi’nin Veysel Filmi. (1952). Varlık, XX (386): s. 13.
  3. Eyüboğlu, S. (1952). Halk Şiiri ve Âşık Veysel. Varlık, XIX (383): s. 4.
  4. Hınçer, İ. (1952). Jübilesi Münasebetiyle Âşık Veysel Şatıroğlu. Türk Folklor Araştırmaları, II (34): s. 529.
  5. Özgür, K. (1952). Âşık Veysel Jübilesi. Kaynak, V (56): s. 229-230.
  6. Tecer, A. K. (1952). Çağımız Âşıklarının En Âşıkı: Âşık Veysel. Dost Dost, 4: s. 7-9.
  7. Tecer, A. K. (1952). Jübilesinde Âşık Veysel Şatıroğlu. Türk Folklor Araştırmaları, II (35): s. 546-548.
  8. Tuna, İ. (1952). Âşık Veysel. Dünya, I (71): s. 2.

1953

  1. Âşık Veysel Şatıroğlu. (1953). Asır, II (36): s. 22.
  2. Âşık Veysel. (1953). Ankara: Emek Basım Yayınevi.
  3. Âşık Veysel: Hayatı ve Şiirleri. (1953). İstanbul: Maarif Kitaphanesi.
  4. Palancıoğlu, Ş. (1953). Âşık Veysel ile Bir Konuşma. Türk Sanatı, I (16): s. 11.
  5. Palancıoğlu, Ş. (1953). Âşık Veysel. Türk Sanatı, I (9): s. 7.
  6. Palancıoğlu, Ş. (1953). Âşık Veysel’in Bir Şiir Kitabı. Türk Sanatı, I (12): s. 13.

1954

  1. Güler, N. (1954). Halk Şiiri ve Halk Şairleri. Türk Sanatı, II (21): s. 5-6.

1955

  1. Aydın, R. (1955). Âşık Veysel. Varlık, XXI (416): s. 28.

1956

  1. Âşık Veysel: Hayatı ve Şiirleri. (1956). İstanbul: Maarif Kitaphanesi.
  2. Toprak, Ö. F. (1956). Karacaoğlan’ın Yaktığı Ateş. Kaynak, X (110): s. 3-5.

1957

  1. Bayrı, M. H. (1957). Âşık Veysel. XX. Yüzyıl Halk Şiiri (s. 14-15, 76) içinde. İstanbul: Varlık Yayınevi.

1958

  1. Âşık Veysel. (1958). Ankara: Emek Basım Yayınevi.
  2. Âşık Veysel: Hayatı ve Şiirleri. (1958). İstanbul: Maarif Kitaphanesi.
  3. Köksal, Y. (1958). Âşık Veysel Şatıroğlu. İstanbul: Şevket Ünal Matbaası.

1959

  1. Âşık Veysel: Hayatı ve Şiirleri. (1959). İstanbul: Maarif Kitaphanesi.
  2. Âşık Veysel’le Konuşma. (1959). Çağrı, II (16): s. 8-9.
  3. Baydar, M. (1959). Âşık Veysel Anlatıyor. Varlık, XXVII (508): s. 14-15.
  4. Çaldağ, M. (1959). Şair-Saz-Vaiz Üstüne. Türk Folklor Araştırmaları, VI (124): s. 2023-2025. [Yazıya Âşık Veysel’in iki dörtlüğü alınmış ve Şarkışla’da doğduğu belirtilmiştir].
  5. Halıcı, F. (1959). Âşık Veysel’le Konuşma. Çağrı, II (16): s. 8-9.

1960

  1. Ozankan, C. (1960). Âşık Veysel. Kırk Halk Şairi: Hayatları ve Eserleri (s. 191-195) içinde. İstanbul: İnkılap ve Aka Kitabevleri.

1962

  1. Âşık Veysel’in Türküleri. (1962). Ankara: Emek Basım Yayınevi.
  2. Öngören, V. (1962). Şatıroğlu. Su, II (22): s. 8.

1963

  1. Ağapınar, F. (1963). Bir Kör Veysel Vardı. Su, III (34): s. 19-21.
  2. Arzık, N. (1963). Âşık Veysel. Anthologie de la chanson populaire Turque (s. 99-111) içinde. Ankara: Ayyıldız Matbaası.
  3. Âşık Veysel: Hayatı ve Şiirleri (En Son Şiirleriyle). (1963). İstanbul: Maarif Kitaphanesi.
  4. Aytekin, S. (1963). Âşık Veysel. Ankara: Emek Yayınları.
  5. Hınçer, İ. (1963). Halk Şiiri ve Ozanlarımız. II. Türk Folklor Araştırmaları, VIII (168): s. 3124-3126. [Âşık Veysel’in hayatı ve bir şiiri yer almıştır].
  6. Kasım, N. (1963). Âşık Veysel: Hayatı ve Şiirleri. İstanbul: Maarif Kitaphanesi.
  7. Kocatürk, V. M. (1963). Âşık Veysel. Saz Şiiri Antolojisi: Başlangıçtan Bugüne Kadar Türk Edebiyatının Her Çeşitten En Güzel Şiirleri (s. 508-509) içinde. Ankara: Ayyıldız Matbaası.
  8. Zeyrek, H. (1963). Sivas, Halk ve Veysel Şatıroğlu. Su, II (24): s. 20-21.

1964

  1. Aslanoğlu, İ. (1964). Âşık Veysel. Sivas: Doğuş Matbaası.
  2. Âşık Veysel (Resimli). (1964). Hayat Ansiklopedisi (VI: s. 2989) içinde. İstanbul: Tiftruk Matbaacılık Sanayii.
  3. Tecer, A. K. (1964). Âşık Veysel de Birlik İstiyor. Köy Postası, XX (238): s. 14, 23.

1965

  1. Aslanoğlu, İ. (1965). Âşık Veysel. Sivas Halk Şairleri Bayramı (s. 73-80) içinde. Sivas: Güven Matbaası.
  2. Atatürk’e Ağıt. (1965). Ankara: Borcaklı Yayınları.
  3. Aydemir, O. (1965). Halk Ozanlarımızdan Atatürk’e. Türk Folklor Araştırmaları, IX (96): s. 3897-3900.
  4. Binatlı, Y. Z. (1966). Kaybettiğimiz Büyük Değer: Prof. Dr. Kemal Arık. Emre, II (21): s. 17-20. [Makalede Prof. Dr. Kemal Fikret Arık’ın Âşık Veysel’e yazdığı bir mektup ile Âşık Veysel’in cevabı yer almaktadır].
  5. Saraç, T. (1965). Âşık Veysel. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları.

1966

  1. Arık, K. F. (1966). Âşık Veysel’e Mektup. Tarla, I (3): s. 11-12.
  2. Aslanoğlu, İ. (1966). 1970 Yılından Beri Kaybettiğimiz Sivas Halk Şairleri. Sivas Folkloru, IV (43): s. 23-26.
  3. Aslanoğlu, İ. (1966). Âşık Veysel. Dört Eylül, IV ( 4): s. 14-16.
  4. Âşık Veysel: Hayatı ve Şiirleri. (1966). İstanbul: Maarif Kitaphanesi.
  5. Demiray, M. G. (1966). Âşık Veysel Gemerek’te. Ilgaz, V (60): s. 12-14.
  6. Gürpınar, İ. (1966). Âşık Veysel. En Güzel Örnekleriyle Halk Şiiri Çeşitleri (s. 26, 34, 59) içinde. Ankara: Kardeş Matbaası.
  7. Kalkanlıoğlu, M. (1966). Acı Bir Ölüm: İçli Bir Mektup ve Âşık Veysel’in Son Şiiri. Çağrı, X (97): s. 3-5.
  8. Makal, T. K. (1966). Âşık Veysel. Tarla, I (1): s. 14-16.
  9. Ozan, N. (1966). Âşık Veysel. Emre, 27: s. 23.

1967

  1. Aslanoğlu, İ. (1967). Âşık Veysel. Sivas: Ata Kitabevi.
  2. Gözler, F. (1967). Âşık Veysel. Yunus’tan Bugüne Türk Şiiri. Antoloji (s. 106-107) içinde. Ankara: Defne Yayınları.
  3. Özder, M. A. (1967-1968). Konya’da Yapılan İkinci Âşıklar Bayramı. Türk Folklor Araştırmaları, XI, (221-223): s. 4610-4612; 4639-4640; 4658-4659.
  4. Sevengül, R. A. (1967). Âşık Veysel. Çağımızın Halk Şairleri: Radyo Konuşmaları (s. 198-208) içinde. İstanbul: Baha Matbaası.

1968

  1. Âşık Veysel: Hayatı ve Şiirleri (1959-1967 Yıllarında Yazdığı Yeni Şiirleriyle). (1968). İstanbul: Maarif Kitaphanesi.
  2. Banarlı, N. S. (1968). Âşık Veysel. Türk Ansiklopedisi (XVIII: 393-442) içinde.  İstanbul: Millî Eğitim Basımevi.
  3. Başgöz, M. İ. (1968). Âşık Veysel. Türk Halk Şiiri Antolojisi (I: s. 48, 93, 104, 169, 195, 212) içinde. İstanbul: Ararat Yayınevi.
  4. Bezirci, A. (1968). Âşık Veysel. Dünden Bugüne Türk Şiiri Antolojisi (315-318) içinde.   İstanbul: Haşmet Matbaası.
  5. Boratav, P. N. (1968). Âşık Edebiyatı. Türk Dili, XIX (207): s. 340-357.
  6. Cunbur, M. (1968). Âşık Veysel. Başakların Sesi: Türk Halk Şairleri, Eserleri ve Hayatları (s. 247-249) içinde. Ankara: Şark Matbaası.
  7. Halk Şiiri ve Âşık Veysel. (1968). Kalkınan Köylü, IV (39): s. 11-28.
  8. Özdemir, H. (1968). Âşık Veysel. Türk Ansiklopedisi (XXX: 220-221) içinde.  İstanbul: Millî Eğitim Basımevi.
  9. Palancıoğlu, Ş. (1968). Yaşayan Halk Şairlerinin En Büyüğü Âşık Veysel. Tarla, III (24): s. 18-19.
  10. Uyguner, M. (1968). Âşık Veysel Üzerine. Türk Dili (Türk Halk Edebiyatı Özel Sayısı),  XIX (207): s. 538-542.
  11. Uyguner, M. (1968). Günümüzün Halk Şiirine Bir Bakış. Türk Dili, XIX (207): s. 527-537. [Yazıda Âşık Veysel’den de bahsedilmektedir].

1969

  1. Arkın, R. G. (1969-1972). Âşık Veysel. Cumhuriyet Ansiklopedisi (II: 461) içinde. İstanbul: Arkın Kitabevi.
  2. Âşık Veysel. (1969-1976). Meydan-Larousse Büyük Lügat ve Ansiklopedi (I: 780) içinde.  İstanbul: Meydan Yayınevi.
  3. Makal, T. K. (1969). Âşık Veysel. İstanbul: Tarla Dergisi.

1970

  1. Arık, K. F. (1970). Âşık Veysel’e Mektup. Tarla, I (10): s. 17-18.
  2. Aslangül, H. (1970). Âşık Veysel. Köy Postası, XXV (306): s. 13-23.
  3. Aşkun, V. C. (1970). Halk Edebiyatı. Çağrı, XV (155): s. 11-12. [Makalede Âşık Veysel’den bahsedilmektedir].
  4. Dostlar Beni Hatırlasın. (1970). Yeni Edebiyat, 5: s. 28-29.
  5. Ertop, K. (1970). Çağımızın Bir Halk Şairi Âşık Veysel. Tarla, VI (47): s. 7-10.
  6. Halıcı, M. & Doğu, M. (1970). Âşık Veysel. Türk Halk Şiirinin Altın Kitabı: Türkiye Âşıklar Bayramına Katılan Âşıklar ve Yarışma Sonuçları (s. 39-40) içinde. Konya: Doğuş Matbaası.
  7. Kalkanlıoğlu, M. (1970). Âşık Veysel Şatıroğlu. Türk Basın Birliği, 32: s. 17.
  8. Korkud, R. (1970). Âşık Veysel. Türk Edebiyatında Şairler ve Yazarlar: Hayatları, Eserleri ve Edebi Kişilikleri (s. 43) içinde. Ankara: İş Matbaacılık.
  9. Oğuzcan, Ü. Y. (1970). Âşık Veysel: Dostlar Beni Hatırlasın (Bütün Şiirleri) (1. Baskı). İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları. [Not: Kitabın 1971, 1973, 1984 baskıları da vardır.].
  10. Şiirler: Âşık Veysel ve Şiirleri. (1970). İstanbul: Taşkın Yayınları.
  11. Uyguner, M. (1970). Âşık Veysel Üzerine. Tarla, VI (47): s. 5-6.

1971

  1. Açıkgöz, S. (1971). Âşık Veysel, Şiirleri ve “Dostlar Beni Hatırlasın”. Türk Folklor Araştırmaları, XIII (260): s. 5908-5910.
  2. Altıner, H. (1971). Dostlar Beni Hatırlasın. Türk Basın Birliği, 39: s. 26. [Ümit Yaşar Oğuzcan’ın hazırladığı “Dostlar Beni Hatırlasın. Ankara, 1971” adlı kitabın tanıtmasıdır].
  3. Âşık Veysel. (1971). Yüz Ünlü Türk (s. 16) içinde. İstanbul: Hürriyet Gazetecilik ve Matbaacılık.
  4. Attilâ, O. (1971). Birlik ve Beraberlik Yolunda Âşık Veysel’in Sesi. T.C.Z.B. Kooperatifçilik Dergisi, 28: s. 25-27.
  5. Attilâ, O. (1971). Çağımızın En Büyük Saz Şairi Âşık Veysel Üstüne. Hisar, XIII (188): s. 10.
  6. Attilâ, O. (1971). Veysel Bizim Şairimiz. Bozdağ, I (2): s. 6-7.
  7. Doğanç, A. (1971). Âşık Veysel’in Dünyasından. Folklor, III (26): s. 28-29.
  8. Ertop, K. (1971). Âşık Veysel: Dostlar Beni Hatırlasın. Yeni Edebiyat, II (5): s. 28-29. [Ümit Yaşar Oğuzcan’ın hazırladığı “Dostlar Beni Hatırlasın. 1971” adlı kitabın tanıtmasıdır].
  9. Güney, E. C. (1971). Âşık Veysel. Folklor ve Halk Edebiyatı (s. 308-309) içinde. İstanbul: Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları.
  10. İstanbul’a Bir Veysel Geldi. (1971). Ses, 6: s. 2-4.
  11. Makal, T. K. (1971). Ata’nın Arattığı Adam. Tarla, VI (47): s. 14-16.
  12. Makal, T. K. (1971). Birlik Kavline Varalım Kardaş. Tarla, VI (47): s. 18-19.
  13. Palancıoğlu, Ş. (1971). Âşık Veysel Dostlara Sesleniyor. Tarla, VI (47): s. 10.
  14. Soysal, M. (1971). İnce, Uzun Bir Yoldayım. Tarla, VI (47): s. 11.
  15. Şatıroğlu, Âşık Veysel: Dostlar Beni Hatırlasın. (1971). Türk Folklor Araştırmaları, XIII (260): s. 5908-5910.
  16. Taşer, S. (1971). Âşık Veysel’in Kitabı. Yeditepe, XXI (179): s. 11. [Ümit Yaşar Oğuzcan’ın hazırladığı “Dostlar Beni Hatırlasın. İstanbul, 1971” adlı kitabın tanıtmasıdır].
  17. Turanlıoğlu, M. U. (1971). Âşık Veysel. Türk Ozanları Antolojisi (I: s. 73-77) içinde. İstanbul: Oluş Yayınevi.
  18. Uyguner, M. (1971). Âşık Veysel’in Tasavvufa Dönük Şiirleri. Türk Dili, XXIV (236): s. 144-150.
  19. Veysel Üzerine Bir Soruşturma. (1971). Tarla, VI (47): s. 12. [Fikret Oytam, Afşar Timuçin ve Ferit Öngören’in Âşık Veysel’le ilgili görüşleri vardır].

1972

  1. Mutluay, R. (1972). Âşık Veysel. Türk Halk Şiiri Antolojisi (s. 340-358) içinde. İstanbul: Milliyet Yayınları.
  2. Oğuzcan, Ü. Y. (1972). Âşık Veysel: Hayatı, Şiirleri ve Hakkında Yazılanlar. İstanbul: Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları.
  3. Önder, M. (1972-1974). Âşık Veysel. Şehirden Şehire (Efsaneler, Destanlar, Hikâyeler) (II: 115-118) içinde. İstanbul: Doğan Kardeş Matbaacılık.

1973

  1. Akın, G. (1973). İnce Yol Ozanı: Âşık Veysel. Türk Dili, XXVIII (260): s. 86-92.
  2. Akyıldız, E. (1973). Ruhi Su. (Âşık Veysel’le). Milliyet Sanat, 26: s. 3.
  3. Alkan, N. (1973). Âşık Veysel. Türk Halk Edebiyatı (s. 289-291) içinde. Ankara: Yargıçoğlu Matbaası.
  4. Arzık, N. (1973). Âşık Veysel Öldü. Gün, II (30): s. 10-11.
  5. Aslanoğlu, İ. (1973). Veysel’i Yetiştiren Çevre Şairleri. Sivas Folkloru, I (5): s. 16-19.
  6. Âşık Veysel Güldestesi. (1973). Türk Edebiyatı, II (17): s. 22-26.
  7. Âşık Veysel Müzesi. (1973). Sivas Folkloru, I (5): s. 2.
  8. Âşık Veysel. (1973). Sivas İl Yıllığı 1973. (Cumhuriyetin 50. Yılında) (s. 184-187) içinde. Ankara: Ayyıldız Matbaası.
  9. Âşık Veysel’i Yitirdik. (1973). Türk Dili, XXVIII (259): s. 55.
  10. Âşık Veysel’in Ardından. (1973). Eflâtun, V (53): s. 3.
  11. Âşık Veysel’in Heykeli Törenle Açıldı. (1973). Sivas Folkloru, I (11): s. 2.
  12. Aşkun, V. C. (1973). Bir Kaybın Ardından: Anıların Işığında Âşık Veysel. Sivas Folkloru, I (7): s. 7-10.
  13. Aşkun, V. C. (1973). Geleneksel Edebiyatımız ve Şatıroğlu. Türk Basın Birliği, 66: s. 12-14.
  14. Attilâ, O. (1973). Veysel Bizim Şairimiz. Çağrı, XIII (183): s. 6-8.
  15. Aydın, M. (1973). Âşık Veysel’den Fıkralar. Ilgaz, XII (142): s. 22.
  16. Bakiler, Y. B. (1973). Âşık Veysel’de Millî Ülkü. Sivas Folkloru, I (4): s. 3-6.
  17. Banarlı, N. S. (1973). Âşık Veysel Misali. Meydan, IX (429): s. 16.
  18. Binyazar, A. (1973). Âşık Veysel: İnceleme. İstanbul: Tel Yayınları.
  19. Binyazar, A. (1973). Veysel Şiirinin Toplumsal ve Düşünsel Yapısı. Varlık, XL (789): s. 4.
  20. Canbulat, C. (1973). Bir Yıldız Kaydı Dünyamızdan (Âşık Veysel). Yeditepe, XXIV (201): s. 8.
  21. Çağımızın Ozanı Âşık Veysel Öldü. (1973). Geçit, XVII, (314): s. 28.
  22. Çubukçu, N. (1973). Bir Anı. Sivas Folkloru, I (4): s. 7.
  23. Demiray, M. G. (1973). Yayla Çiçeği Veysel. Sivas Folkloru, I (4): s. 19, 22.
  24. Erdem, H. (1973). Veysel İçin. Yeni Ufuklar, XX (236): s. 28-33.
  25. Erhat, A. (1973). Âşık Veysel’e Sevgi. Yelken, 194: s. 4.
  26. Erman, N. (1973). Âşık Veysel. Hisar, XIII (188): s. 18.
  27. Ertürk, N. (1973). Veysel de Veysel. Yelken, 194: s. 5-6.
  28. Esentürk, Y. (1973). Her Hafta Bir Konuk: Bu Haftaki Konuğumuz: Veysel Şatıroğlu. Kadıköy (27.03.1973), s. 2.
  29. Eyüboğlu, B. R. (1973). Veysel Üç Önemli İşi En İyi Biçimde Yapmıştır. Milliyet Sanat, 26: s. 7.
  30. Eyüboğlu, B. R. (1973). Veysel Üç Önemli İşi En İyi Biçimde Yapmıştır. Yelken, 194: s. 15-16.
  31. Eyüboğlu, S. (1973). Halk Şiiri ve Âşık Veysel. Milliyet Sanat, 26: s. 6.
  32. Eyüboğlu, S. (1973). Halk Şiiri ve Âşık Veysel. Yelken, 194: s. 12-13.
  33. Göğceli, Y. K. (1973). Baldaki Tuz. Milliyet Sanat, 26: s. 5-6.
  34. Görün, M. (1973). Âşık Veysel Üzerine. Musiki Mecmuası, XXVI (285): s. 8, 27.
  35. Göze, E. (1973). Veysel’in Toprağı. Sivas Folkloru, I (4): s. 11-12.
  36. Güney, T. (1973). Âşık Veysel’i Yitirdik. Ilgaz, XII (140): s. 22.
  37. Güzel Anadolum: Halk Ozanı Âşık Kul Ahmet ile Âşık Veysel (1973). Ankara: Ulusoğlu Matbaası.
  38. Halıcı, F. (1973). Âşık Veysel. Çağrı, XVII (183): s. 3-4.
  39. Halk Şiiri ve Âşık Veysel. (1973). Çağrı, XVII (180): s. 3.
  40. Kabaklı, A. (1973). Âşık Veysel yahut Geleceğin Gücü. Türk Edebiyatı,  II (17): s. 3-5.
  41. Kansu, C. A. (1973). Ozan Ana. Varlık, XL (788): s. 5.
  42. Kartalkanat, A. (1973). Âşık Veysel. Güzel Anadolum. Halk Ozanı Kul Ahmet ile Âşık Veysel (s. 64) içinde. Ankara: Ulusoğlu Matbaası. [Kitabın 4-10. sayfaları arasında Âşık Kul Ahmet ile Âşık Veysel’in deyişmeleri yer almıştır].
  43. Kayacan, İ. (1973). Halk Şiiri ve Âşık Veysel. İlkkurşun, II (8): s. 9-10.
  44. Köksal, A. (1973). Âşık Veysel. Yeditepe, XXIV (201): s. 9.
  45. Kurdakul, Ş. (1973). Âşık Veysel. Şairler ve Yazarlar Sözlüğü (s. 59-60) içinde. İstanbul: Bilgi Yayınevi.
  46. Makal, T. K. (1973). Âşık Veysel: Hayatı, Sanatı, Eserleri. İstanbul: Ararat Yayınları.
  47. Makal, T. K. (1973). Veysel’in Şiirleri. Bozdağ, I (2): s. 4-5. [Yazarın “Âşık Veysel” adlı kitabından iktibas].
  48. Mutluay, R. (1973). Âşık Veysel. 100 Soruda Çağdaş Türk Edebiyatı (1908-1972) (s. 218-219) içinde. İstanbul: Gerçek Yayınevi.
  49. Mutluay, R. (1973). Âşık Veysel. 50 Yılın Türk Edebiyatı (s. 368-370, 377) içinde. İstanbul: Baha Matbaası.
  50. Özdemir, E. (1973). Gazete ve Dergilerde Veysel’in Ardından. Varlık, XL (788): s. 18.
  51. Özen, K. (1973). Veysel’in Köyünde. Türk Folkloru, I (4): s. 15-16.
  52. Pınar, S. (1973). Âşık Veysel. Şiirler ve Biyografilerle Yüz Türk Büyüğü (s. 232-233) içinde. İstanbul: Halk Basımevi.
  53. Sakaoğlu, S. (1973). Veysel’de Sivrialan ve Sivas Hasreti. Sivas Folkloru, I (4): s. 8-10.
  54. Sayılgan, A. (1973). Âşık Veysel. Töre, IV (24): s. 32-34.
  55. Sepetçioğlu, M. N. (1973). Veysel’i Veysel Yapan İnanç. Millî Eğitim, I, (1): s. 17-18.
  56. Serçinlioğlu, M. (1973). Âşık Veysel de Göçtü. Töre, IV (24): s. 35-36.
  57. Şentürk, A. T. (1973). Âşık Veysel. Hisar, XIII (190): s. 16.
  58. Tecer, A. K. (1973). Çağımız Âşıklarının En Âşıkı: Âşık Veysel. Milliyet Sanat, 26: s. 4.
  59. Tecer, A. K. (1973). Çağımız Âşıklarının En Âşıkı: Âşık Veysel. Yelken, 194: s. 17.
  60. Timurtaş, F. K. (1973). Âşık Veysel ve Halk Kültürü. Sivas Folkloru, I (4): s. 13-14.
  61. Tolunay, E. (1973). Koca Veysel. Ilgaz, XII (140): s. 5.
  62. Turanlıoğlu, U. (1973). Âşık Veysel Şatıroğlu. İstanbul: Haşmet Matbaası.
  63. Tünay, C. (1973). Âşık Veysel’in Son Konserini Dostları Şöyle Anlatıyor: Kara Toprağı Yarıda Kesti Yarın Tamamlarım Dedi ve Bir Daha da Söylemek Kısmet Olmadı. Hey, III (22): s. 18-19.
  64. Tünay, C. (1973). Dostları Veysel’i Anlatıyor. Hey, III (21): s. 6-7.
  65. Tünay, C. (1973). Fikret Kızılok Sazını Kırdı. Hey, III (21): s. 22-23.
  66. Tünay, C. (1973). Sadık Yari Karatopraktı… Koca Veysel Yerine Kavuştu. Hey, III (20): s. 7.
  67. Türk Halk Şiirinin Son Temsilcisi Bir Yüce Âşık. Veysel’e Saygı. (1973). Ses, 14: s. 21.
  68. Veysel ve Ruhi Su. (1973). Yelken, 194: s. 14.
  69. Veysel’le Söyleşi. (1973). Devir (02.04.1973), s. 45.
  70. Yalçın, Y. (1973). Âşık Veysel’in Köyünde -Eski Bir Anı-. Yelken, 194: s. 7-10.
  71. Yavuz, H. (1973). Âşık Veysel’e Saygı. Milliyet Sanat, 26: s. 14.
  72. Yener, C. (1973). Âşık Veysel. Türk Halk Edebiyatı Antolojisi (s. 192-199) içinde. İstanbul: Baha Matbaası.
  73. Yıldız, Ö. C. (1973). Âşık Veysel İçin. Sivas Folkloru, I (4): s. 20-21.
  74. Yönal, Y. (1973). Dostlar Beni Hatırlasın. Sivas Folkloru, I (4): s. 17-18, 22.

1974

  1. Akarsoy, T. & Bayık, O. (1974). Veysel Tartışmaları Üzerine. Halkbilimi, I (4): s. 7-9.
  2. Akın, G. (1974). Veysel Üzerine. Halkbilimi, I (4): s. 4-5. [Halkbilimi dergisinin 22 Mart 1974 tarihinde düzenlediği “Âşık Veysel Semineri”nde yapılan konuşma].
  3. Arısoy, S. (1974). Bu Araştırmayı Babama Adıyorum: Koca Ozan Âşık Veysel’i Değerlendirme. Türk Folklor Araştırmaları, XV (296): s. 6923-6926.
  4. Arısoy, S. (1974). Halk Ozanımız Âşık Veysel. Sivas Folkloru, II (17): s. 3-6.
  5. Arısoy, S. (1974). Sivaslı Halk Şairi Koca Âşık Veysel Şatıroğlu. Sivas Folkloru, II (15): s. 3-7.
  6. Arısoy, S. (1974). Türk Folkloru Açısından: Sivaslı Halk Şairi Koca Âşık Veysel Şatıroğlu. Sivas Folkloru, II (15): s. 3-7.
  7. Aslanoğlu, İ. (1974). Bu Şiir Kimin? Sivas Folkloru, II, (22): s. 8-9. [“Mecnunum Leylâmı Gördüm” adlı şiir hakkında].
  8. Âşık Veysel Özel Sayısı. (1974). Türk Folklor Araştırmaları, XV (296): s. 6909-6934.
  9. Âşık Veysel Yugoslavya’da Anıldı. (1974). Milliyet Sanat, 75: s. 2.
  10. Âşık Veysel’in Ölümünün 2. Yıldönümü. (1974). Sivas Folkloru, II (15): s. 23.
  11. Avcıoğlu, S. S. (1974). Âşık Temelî ile Söyleşi. Halkbilimi, II (6): s. 14-18. [Makalenin 17. sayfasında “Âşık Veysel’in ölümüyle halk şiiri geleneği sona erdi” diyenlerin tutumunu neye yorumluyorsunuz? sorusuna verilen cevap yer almıştır].
  12. Başbuğ, F. (1974). “Mes çarıktır çarık mestir / Yürürlerse aynı sestir”. Halkbilimi, I (4): s. 15-16, 28.
  13. Dergimiz Âşık Veysel Semineri Düzenledi. (1974). Halkbilimi, I (4): s. 29.
  14. Durucan, M. (1974). Büyük Saz Şairi Veysel İçin: Veysel Baba’nın Ardından. Türk Folklor Araştırmaları, XV (296): s. 6931-6932.
  15. Düşünceler ve Görüşler: Veysel İçin Neler Dediler. (1974). Türk Folklor Araştırmaları, XV (296): s. 6930. [Mehmet Kaplan, Afşar Timuçin, A. Kutsi Tecer, Yaşar Kemal (Göğceli) ve Faruk K. Timurtaş’ın Görüşleri].
  16. Gökyay, O. Ş. (1974). Veysel, Şiirleri ve Yaptığı. Türk Folklor Araştırmaları, XV (296): s. 6909.
  17. Halk Ozanı Gözüyle Veysel. (1974). Halkbilimi, I (4): s. 17-18, 28.
  18. Halkbilimi: Okurlarımıza. (1974). Halkbilimi, I (4): s. 2. [Âşık Veysel ve Âşık Veysel Özel Sayısı Hakkında].
  19. Hınçer, İ. (1974). Âşık Veysel Bibliyografyası. Türk Folklor Araştırmaları, XV (296): s. 6933-6934.
  20. Hınçer, İ. (1974). Veysel’e Ait Kitaplar, Yazılar ve Plaklar: Âşık Veysel Bibliyografyası. Türk Folklor Araştırmaları, XV (296): s. 6933-6934.
  21. Kabaklı, A. (1974). Ne Sen Var Ne Ben Var… Türk Folklor Araştırmaları, XV (296): s. 6910.
  22. Kaftancıoğlu, Ü. (1974). Veysel’in Ölmezliği Üstüne: Veysel’e Ağlamanın Zamanı Geldi. Türk Folklor Araştırmaları, XV (296): s. 6914-6917.
  23. Kalkanlıoğlu, M. (1974). Âşık Veysel’in Ardından. Türk Basın Birliği, 64: s. 12-13.
  24. Karaalioğlu, S. K. (1974). Âşık Veysel. Resimli Türk Edebiyatçıları Sözlüğü (s. 52-53) içinde. İstanbul: İnkılap ve Aka Basımevi.
  25. Kendi Ağzından Veysel. (1974). Halkbilimi, 14: s. 3-6. [Âşık Veysel’in, 1971 yılında ODTÜ Türk Halkbilimleri Topluluğu’nu ziyareti sırasında doldurduğu banttan alınmış metin].
  26. Köktürk, M. (1974). Kendini Yenileyen Ozan: Âşık Veysel’in Şiirlerinde Yergi. Türk Folklor Araştırmaları, XV (296): s. 6928-6929.
  27. Köprülü, O. F. (1974). Âşık Veysel. Türk Klasikleri: Yunus Emre’den Âşık Veysel’e I-VII (VII: s. 227-267) içinde. İstanbul: Dösar Yayınları.
  28. Kukul, M. H. (1974). Âşık Veysel Hatırası. Türk Edebiyatı, III (31): s. 13.
  29. Kuzucular, E. (1974). Ölümünün Birinci Yılında Dostları Veysel’i Anıyor. Sivas Folkloru, II (15): s. 16-17.
  30. Nayır, Y. N. (1974). Âşık Veysel. Başlangıçtan Bugüne Türk Şiiri Antolojisi (s. 127-128) içinde. İstanbul: Varlık Yayınevi.
  31. Oy, A. (1974). Görmeyen Gözlerdeki Aydınlık [Âşık Veysel]. Türk Folklor Araştırmaları, XV (296): s. 6920-6921.
  32. Ölümünün Yıldönümünde: Âşık Veysel “Dostlar Seni Unutur mu?” Gecesi Düzenlendi. (1974). Türk Folklor Araştırmaları, XV (296): s. 6930.
  33. Öztelli, C. (1974). Âşık Veysel Gerçeği. Halkbilimi, I (4): s. 10-12.
  34. Seyhan, Ö. (1974). Otuz Yıl Öncesinde Veysel’e Ait Anılarım: Hocam Veysel Baba. Türk Folklor Araştırmaları, XV (296): s. 6918-6919.
  35. Şardağ, R. (1974). Halkı Aydına Getiren Sanatçı: Âşık Veysel. Türk Folklor Araştırmaları, XV (296): s. 6911-6912.
  36. Şatıroğlu, Âşık Veysel (1974). Mektup. Türk Dili, XXX (274): s. 290-291. [Âşık Veysel’in Bedrettin Tuncel’e yazdığı 21 Eylül 1960 tarihli ve Özcan Başkan’a yazdığı 31/01/1966 tarihli mektuplar].
  37. Veysel’in Aile Kütüğü. (1974). Türk Folklor Araştırmaları, XV (296): s. 6919.
  38. Yalçın, A. R. (1974). Veysel’in Saz Ustası Yeğeninin Kalemiyle: Âşık Veysel’le Yıldızeli-Pamukpınar’da. Türk Folklor Araştırmaları, XV (296): s. 6913.

1975

  1. Arısoy, S. (1975). Âşık Veysel’in Sanatı. Ankara Sanat, IX (106): s. 24-25.
  2. Arısoy, Süleyman (1975). Büyük Halk Ozanımız Âşık Veysel. Sivas Folkloru, c. 3, S. 26, s. 3-6.
  3. Âşık Veysel Anıldı. (1975). Milliyet Sanat, 125: s. 16.
  4. Gültekin, Y. (1975). Âşık Veysel. Bahçe, II (4): s. 13.
  5. Kuzucular, E. (1975). Veysel ve Çiçekler. Sivas Folkloru, III (26): s. 13-14.
  6. Özer, S. (1975). Âşık Veysel Şatıroğlu: Dostlar Beni Hatırlasın Lügatı. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü.
  7. Püsküllüoğlu, A. (1975). Âşık Veysel. Türk Halk Şiiri Antolojisi (s. 484-497, 530-531) içinde. İstanbul: Bilgi Yayınevi.
  8. Şatıroğlu, B. (1975). Babam Âşık Veysel’den Anılar. Sivas Folkloru, III (26): s. 11-12.

1976

  1. Binyazar, A. (1976). Üçüncü Ölüm Yıldönümünde Âşık Veysel: Halk Şiiri Geleneğinin Çağdaş Ustalarından Biriydi. Milliyet Sanat 176: s. 12-13.
  2. Buluz, H. (1976). Âşık Veysel Şişirilmiş Bir Balon Değildir. Bahçe, III (13): s. 6-7.
  3. Çalık, E. (1976). Âşık Veysel ve Halk Şiiri. Çağrı, XX (219): s. 10-11. [Ölümünün 3. yıldönümü münasebetiyle].
  4. Efe, D. (1976). Bir Âşık Veysel Vardı. Yelken, 277: s. 10-14.
  5. Erkal, N. (1976). İnsan Veysel. Ilgaz, XV (175): s. 8-9, 18.
  6. Kansu, C. A. (1976). Saz Acından Ölüyor (Âşık Veysel Hakkında). Varlık, XLII (823): s. 4.
  7. Köktürk, M. (1976). Âşık Veysel’den Anılar. Türk Folklor Araştırmaları, XVI (323): s. 7681-7682.
  8. Köktürk, M. (1976). Bir Ozanın Ardından (Âşık Veysel). Ilgaz, XVI (176): s. 18-19, 22.
  9. Köktürk, M. (1976). Saz Şairleri: Âşık Veysel’den Anılar. Türk Folklor Araştırmaları, XVI (323): s. 7681-7682.
  10. Nasrattınoğlu, İ. Ü. (1976). Âşık Veysel. Gülpınar, I (3): s. 24-26.
  11. Özen, K. (1976). Âşık Veysel Şişirilmiş Bir Balon Değildir. Sivas Folkloru, IV (39): s. 8-9.
  12. Öztelli, C. (1976). Veysel Gerçekten Değer Taşıyan Bir Şair Değil, Şişirilmiş Bir Balondu. Milliyet Sanat, 176: s. 13-14.
  13. Attilâ, O. (1976). Saz Şiirinin Türküye Dönüşmesi. Folklor ve Halk Edebiyatı Semineri Bildirileri (27-29 Ekim 1975 Konya) (s. 206-214) içinde. Ankara: Güven Matbaası. [Eserin 206-214. sayfaları arasında yer alan Osman Attilâ’nın “Saz Şiirinin Türküye Dönüşmesi” adlı yazısında Âşık Veysel’den bahsedilmektedir].
  14. Soyuer, H. (1976). Veysel’i Anarken. Eflâtun, VIII (92): s. 14.

1977

  1. Atalay, A. A. (1977). Canlar Köşesinden Göçen Fakat Ölmeyen Bir Ozan: Âşık Veysel. Ana, II (11): s. 4-5.
  2. Bali, M. (1978). “Cumhuriyet Devri Türk Şiiri” ve Halk Şiiri. Sivas Folkloru, VI (67): s. 3-4. [Âşık Veysel’in “Kara Toprak” adlı şiiri hakkında].
  3. Buluz, H. (1977). 4. Ölüm Yıldönümünde Âşık Veysel. Sivas Folkloru, V (50): s. 16-18.
  4. Demiray, M. G. (1977). Yayla Çiçeği Veysel. Bahçe, III (22): s. 20.
  5. Ortaç, S. (1977). Âşık Veysel’in Ölüm Yıldönümünde: Ünlü Halk Ozanı Âşık Veysel’de Halk Eğitimi Kavramı. Sivas Folkloru, V (51): s. 16-17.
  6. Özdemir, A. (1977). Koca Veysel ve Birkaç Anı. Ana, II (13): s. 11-12.

1978

  1. Aksoy, A. (1978). Çocukluğumun Âşık Veysel’i. Ilgaz, XVII (197): s. 13-17.
  2. İvgin, H. (1978). Âşık Veysel. Halk Edebiyatı. Yaygın Yükseköğretim Kurumu. Eğitim Enstitüleri Türkçe Bölümü (Sınıf III) (s. 66-69) içinde. Ankara: Hacettepe Vakıfları Kuruluşları.
  3. Kabaklı, A. (1978). Âşık Veysel. Türk Edebiyatı (II: s. 522-524) içinde. İstanbul: Otağ Matbaacılık.
  4. Karaalioğlu, S. K. (1978). Âşık Veysel. Ansiklopedik Edebiyat Sözlüğü (s. 67, 72) içinde. İstanbul: İnkılap ve Aka Kitabevleri.
  5. Makal, T. K. (1978). Âşık Veysel. Türk Halk Şiiri (s. 69-71) içinde. İstanbul: Serbest Matbaası.
  6. Momcıyan, H. (1978). Âşık Veysel. Kulis, 747: s. 6-7.
  7. Osmanoğlu, A. E. (1978). Veysel ve Tabiat Sevgisi. Türk Edebiyatı, V (57): s. 24-26.
  8. Sakaoğlu, S. (1978). Erzurumlu ve Karslı Âşıkların Diliyle Âşık Veysel. Sivas Folkloru, VI (62): s. 3-5. [Erzurumlu Behçet Mahir, Âşık Ali Rahmanî, Nurî, Karslı Murat Çobanoğlu, Dursun Çavaklı’nın Âşık Veysel için yazdıkları şiirler yer almıştır].

1979

  1. Âşık Veysel Özel Sayısı. (1979). Meş’ale, III (30). [Özel sayıda Samiha Ayverdi ile yapılan bir röportaj da yer almıştır].
  2. Kaftancıoğlu, Ü. (1979). Ölümünün 6. Yılında Veysel. Türk Dili, XXXIX (329): s. 86-95.
  3. Pamukçu, E. (1979). Âşık Veysel. Ozanlar ve Yazarlar (s. 45-47) içinde. İstanbul: Eren Matbaası.

1980

  1. Âşık Veysel Kültür Şöleni. (1980). İstanbul: Müzik-San Vakfı.
  2. İvgin, H. (1980). Veysel’in Şiirlerinde Aydın Eli ve Ahmet Kutsi Tecer. Devran, I (2): s. 10.
  3. Makal, T. K. (1980). Âşık Veysel Bölücülere, Anarşistlere, Geri Kalmış Kafalılara Seslenerek Hepsini de Birliğe Çağırıyor. Tarla, IV (37-38): s. 18-19.
  4. Makal, T. K. (1980). Âşık Veysel. Âşıklar Şöleni. Çağdaş Ozanlar Ansiklopedisi (s. 130, 161) içinde. İstanbul: Nilüfer Matbaa Tesisleri,
  5. Makal, T. K. (1980). Âşık Veysel. Tarla, XV (8): s. 1-8.
  6. Makal, T. K. (1980). Âşık Veysel. Türk Dünyası Araştırmaları, I (5): s. 189-198.
  7. Özdemir, A. (1980). Öğretmen Âşık Veysel. Devran, I (1): s. 31-32.
  8. Ünlü Halk Ozanımız Âşık Veysel. (1980). Demiryol, LVI (662): s. 24-25.

1981

  1. Çongur, H. R. (1981). Âşık Veysel 1. Millî Kültür, II (10): s. 21-24.
  2. Çongur, H. R. (1981). Âşık Veysel 2. Millî Kültür, II (11): s. 32-35.
  3. Çongur, H. R. (1981). Âşık Veysel 3. Millî Kültür, II, (12): s. 16-19.
  4. Çongur, H. R. (1981). Âşık Veysel 4. Millî Kültür, III (1): s. 44-46.
  5. Erseven, İ. C. (1981). Ölümünün 8. Yılında Âşık Veysel’i Anarken. Halay, I (4): s. 6-7, 32.
  6. İvgin, H. (1981). Veysel’i Yetiştiren Çevre. Halay, I (9): s. 19-20.
  7. Kabaklı, A. (1981). “İnleşir Beraber Yapardık Balı” (Âşık Veysel’in Bir Şiiri Üzerine). Türk Edebiyatı, 95: s. 2-4.
  8. Malkoç, A. M. (Çev.) (1981). Ten poems for Atatürk = Atatürk için On Şiir. Ankara: Amerikan Basın ve Kültür Merkezi.
  9. Nasrattınoğlu, İ. Ü. (1981). Âşık Veysel Özel Bölümü. Antoloji, 3: s. 39-61.
  10. Nasrattınoğlu, İ. Ü. (1981). Ölümünün 8. Yıldönümünde Âşık Veysel. Ankara: Nasrattınoğlu Yayınları.
  11. Nasrattınoğlu, İ. Ü. (1981). Şarkışlalı Âşık Veysel Şatıroğlu. Antoloji, I (3): s. 40-61.
  12. Troubadours des Grand Espaces Chantres des Grandes Causes. (1981). Le Courrier de L’Unesco (s. 12) içinde. [Atatürk Özel Sayısı. Âşık Veysel ile ilgili bir yazı ve şairin bir resmi de yer almıştır].
  13. Ünlü Halk Ozanımız Âşık Veysel (1981). Demiryol, LVI (662): s. 24-25.
  14. Yurdusev, Hüsnü (1981). Sözleriyle Âşık Veysel’in Şiir Anlayışı. Gülpınar, VI (67): s. 16-17.

1982

  1. Âşık Veysel (1894-1973). (1982). İstanbul: Milliyet Gazetesi Türk Büyükleri (İlavesi)
  2. Âşık Veysel Kültür ve Sanat Festivali Başlıyor. (1982). Maya, IV (44): s. 37.
  3. Âşık Veysel’de Bilim-Kültür-Birlik-Ulusallık Üstüne Düşünceler. Ölümünün 9. Yılında. (1982). Oluşum, LVII (99): s. 15-17.
  4. Âşık Veysel’i Anıyoruz. (1982). Maya, IV (41): s. 41.
  5. Atalay, A. A. (1982). Âşık Veysel. Meş’ale, VI (66): s. 22-23.
  6. Atalay, A. A. (1982). Canlar Köşesinden Göçen Fakat Ölmeyen Bir Ozan: Âşık Veysel. Eflâtun, IX (99): s. 14-16.
  7. Ateş, S. (1982). Vatan ve Millet Sevgisi. Maya, IV (44): s. 46.
  8. Bakiler, Y. B. (1982). Bir Çileli Adam… Türk Edebiyatı, IX (101): s. 20-23.
  9. Beyceoğlu, Ö. F. (1982). Âşık Veysel’in Musikîsi. Maya, IV (44): s. 47.
  10. Buluz, H. (1982). Hemşehrim Âşık Veysel. Maya, IV (44): s. 45.
  11. Demirel, A. (1982). Âşık Veysel’in İlk Yılları. Maya, IV (41): s. 42-43.
  12. Külebi, C. (1982). Halk Yazınımız ve Âşık Veysel. Türk Dili, XLVI (377): s. 257-265.
  13. Makal, T. K. (1982). Âşık Veysel’in Dünyası: Yazılar ve Seçmeler. İstanbul: İnanç Yayınları.
  14. Makal, T. K. (1982). Âşık Veysel’in Dünyası: Yazılar ve Seçmeler. Ankara: Müzik-San Vakfı ve Bako Kültür Yayınları.
  15. Makal, T. K. (1982). Aydınlık Dünyaların Ozanı. Maya, IV (44): s. 44.
  16. Makal, T. K. (1982). Veysel’e Kör Bakanlar. Türk Edebiyatı, IX (102): s. 47.
  17. Müzik-San Vakfı Âşık Veysel Ödülleri. (1982). Türk Folkloru, III (34): s. 29.
  18. Oğuzcan, Ü. Y. (1982). Âşık Veysel: Dostlar Beni Hatırlasın (Bütün Şiirleri). İstanbul: Miyatro Yayınları. [Not: Kitabın 1984 baskısı da vardır.]
  19. Özen, K. (1982). Âşık Veysel’in Eşi Gülizar Şatıroğlu diyor ki “Âşık Beni Çağırıyor”. Türk Folkloru, III (34): s. 12-16.
  20. Özen, K. (1982). Âşık Veysel’in Maskı Nasıl Alındı. Türk Folkloru, IV (40): s. 10-11.
  21. Özen, K. (1982). Sivas İlindeki Folklor Araştırmaları (1927-2002). Halk Kültürümüzde Sivas’ın Yeri Sempozyum Bildirileri 2003, s. 27-39.
  22. Şen, K. A. (1982). Âşık Veysel’i Anarken. Erciyes, V (51): s. 6.
  23. Türkdoğan, O. (1982). Ziya Gökalp’ten Âşık Veysel’e. Türk Edebiyatı, IX (99): s. 5.
  24. Yıldırım, İ. (1982). Âşık Veysel Kültür ve Sanat Festivali Başarılı Bir Şekilde Yapıldı. Maya, IV (45): s. 38.

1983

  1. Ergüven, A. R. (1983). Türk Halk Yazını XIII-XX. Yüzyıl. Ankara: Yaba Yayınları. [Kitapta Âşık Veysel’den de bahsediliyor.]
  2. Ergüzel, M. M. (1983). Âşık Veysel’de Toprak, Bahar ve Çiçek. Türk Edebiyatı, 114: s. 40-41.
  3. İvgin, H. & Nasrattınoğlu, İ. Ü. (1983). Ölümünün Onuncu Yılında Âşık Veysel’e Deyişler. Ankara: Folklor Araştırmaları Kurumu.
  4. Özen, K. (1983). Âşık Veysel Müzesi. Türk Folkloru, IV (45): s. 5-8.
  5. Özen, K. (1983). Ölümünün 10. Yılında Âşık Veysel’e Deyişler. Türk Folkloru, V (50): s. 18-19.
  6. Sefercioğlu, N. & Kuran, A. (1983). Âşık Veysel Bibliyografyası (Ölümünün 10. Yıldönümü Dolayısıyla). Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
  7. Sevinç, E. (1983). Âşık Veysel’in İlginç Yönleri, Konu ve Anlatım Özellikleri. Türk Folkloru, IV (46): s. 27-28.
  8. Tan, N. & İvgin, H. (1983). Âşık Veysel Bibliyografyası: Hayatı, Âşıklığı, Sanatı. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.

1984

  1. Kukul, M. H. (1984). Âşık Veysel’in Şiirlerinde Millî Birlik Duygusu. Millî Kültür, 45: s. 63-66.
  2. Pehlivan, B. (1984). Âşık Veysel: Sanatı, Şiirleri Üzerine Bir İnceleme. İstanbul: Deniz Kitaplar Yayınevi.
  3. Turan, M. (1984). Toplumcu Ozan Âşık Veysel. Eflatun, XVI (187-188): s. 9-10.

1985

  1. Alkan, E. (1985). Âşık Veysel Divanlarındaki Yanlışlar. Düşün (Bizim Belde Toplum Sanat), 16: s. 95-96.
  2. Alkan, E. (1985). Âşık Veysel Divanlarındaki Yanlışlar. Düşün (Bizim Belde Toplum Sanat), 14: s. 93-94.
  3. Alkan, E. (1985). Âşık Veysel Divanlarındaki Yanlışlar. Düşün (Bizim Belde Toplum Sanat), 15: s. 93.
  4. Bakiler, Y. B. (1985). Âşık Veysel. İstanbul: Bulvar Gazetesi.
  5. Güney, Emrullah (1985). Dünyamızdan Göç Edişinin 12. Yıldönümünde Âşık Veysel 21 Mart 1973. Karayolları Bülteni, XXXIII (412): s. 47-49.
  6. Kukul, M. H. (1985). Âşık Veysel’in Şiirlerinde Millî Birlik Duygusu. Türk Edebiyatı,  137: s. ?.
  7. Nart, M. (1985). Âşık Veysel’de Hikmet Anlayışı. Ankara: Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Hadis Ana Bilim Dalı.
  8. Oğuzcan, Ü. Y. (1985). Âşık Veysel: Dostlar Beni Hatırlasın (Bütün Şiirleri). İstanbul: Özgür Yayınları. [Not: Kitabın 1991, 1995, 1999 baskıları da vardır.]

1986

  1. Bakiler, Y. B. (1986). Âşık Veysel. İstanbul: Tercüman Yayınları.
  2. Yalçın, Ö. (1986). Âşık Veysel. Ankara: Cantekin Matbaası.

1987

  1. Erdem, K. A. (1987). Âşık Veysel’de Birlik ve Beraberlik Anlayışı. II. Uluslararası Türk Halk Edebiyatı Semineri: 7-9 Mayıs 1985 Eskişehir (s. 85-90) içinde.

1988

  1. Al, T. (1988). Âşık Veysel: Hayatı, Çevresi ve Metafizik Görüşleri. Ankara: Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi İslam Felsefesi Ana Bilim Dalı.
  2. Yalçın, Ö. (1988). Âşık Veysel Dramı Sanatı Deyişleri (Fethi H. Gözler). Yeni Defne, VII (76): s. 11-14.

1989

  1. Bakiler, Y. B. (1989). Âşık Veysel. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
  2. Gözler, F. H. (1989). Âşık Veysel Dramı Sanatı Deyişleri. Yeni Defne, VIII (89-90): s. 11-14.
  3. Özkan, Y. (1989). Âşık Veysel-Dramı-Sanatı-Deyişleri. Millî Kültür, 66: s. 13-15.
  4. Tuncor, F. R. (1989). Âşık Veysel Şatıroğlu. Yeni Defne, VI (88): s. 95-112.

1990

  1. Bakiler, Y. B. (1990). Âşık Veysel Şatıroğlu. Kültür ve Sanat (Türkiye İş Bankası), II (6): s. 62-66, 94-95.
  2. Diriöz, M. (1990). Ölüm Yıldönümünde Âşık Veysel. Türk Edebiyatı, 197: s. 22-25.
  3. Harut, S. (1990). Âşık Veysel ve Yaşam. Çağdaş Türk Dili, III (27): s. 715-717.
  4. Tatçı, M. (1990). Âşık Veysel’in Mistik Arayışları. Millî Kültür, 70: s. 24-28.
  5. Uyguner, M. (1990). Âşık Veysel: Yaşamı, Sanatı ve Şiirlerinden Seçmeler. Ankara: Bilgi Yayınevi.
  6. Yılmaz, N. (1990). Sanatçı Gözüyle Âşık Veysel Nedir, Kimdir? Millî Kültür, 70: s. 29-30.

1991

  1. Alkan, E. (1991). Kör Oldum Veysel Oldum. İstanbul: E Yayınları.
  2. Evrenos, T. (1991). Âşık Veysel. Millî Kültür, XII (82): s. 10-11.
  3. Halıcı, F. (1991). Bir Şiirin Hikâyesi: Âşık Veysel. Türk Dili, LXI (469): s. 15-22.
  4. Oğuz, M. Ö. (1991). Âşık Veysel’de Türklük Şuurunun Temelleri. Millî Kültür, XII (82): s. 12-13.

1992

  1. Kuru, F. (1992). Âşık Veysel’in Dünyası. Türk Dili Dergisi, V (30): s. 20-23.
  2. Pekşen, G. (1992). Dostlar Beni Hatırlasın… (Âşık Veysel’in Hayatı Üzerine). Ege Üniversitesi Devlet Türk Musikisi Konservatuvarı Dergisi, 4: s. 177-181.

1993

  1. Alkan, E. (1993). Kör Oldum Veysel Oldum. Dost Dost, I (1): s. 12-14.
  2. Balıkçı, G. (1993). Ölürse Tenler Ölür. Dost Dost. I (1): s. 32-33.
  3. Başaran, M. (1993). Türkülerin Usta Öğreticisi Âşık Veysel. Halk Ozanlarının Sesi, I (2): s. 13-14.
  4. Dinçal, A. (1993). Âşık Veysel’in Yetiştiği Çevre ve Şiir Ortamı. Halk Ozanlarının Sesi, I (2): s. 11-12.
  5. Dinçal, A. (1993). Emlek Yöresinde Ozan Olmak. Dost Dost, I (1): s. 17-18.
  6. Erseven, İ. C. (1993). Âşık Veysel’de Halk Şiiri. Halk Ozanlarının Sesi, I (2): s. 9-10.
  7. Etkinlikler (Âşık Veysel Kültür Derneği 1993). (1993). Dost Dost, I (1): s. 37-42.
  8. Güldaş, T. (1993). Âşık Veysel ve Müziği. İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü [Basılmamış Yüksek Lisans Tezi].
  9. Günay, U. (1993). Âşık Veysel ve Âşık Tarzı Şiir Geleneği. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, X (1): s. 21-42.
  10. Kaymak, V. (1993). Âşık Veysel ve Ozanlar Haftası. Dost Dost, I (1): s. 34-36.
  11. Külebi, C. (1993). Âşık Veysel ve Halk Ozanları Hakkında Bir Söyleşi. Halk Ozanlarının Sesi, I (2): s. 3-4.
  12. Makal, T. K. (1993). Âşık Veysel: Hayatı, Sanatı, Eserleri. İstanbul: Toker Yayınları.
  13. Öksüz, M. (1993). Âşık Veysel: Uzun İnce Bir Yoldayım (Yaşamı, Sanatı, Şiirleri). İstanbul: Eğitim Üretim Yayınları.
  14. Parlatır, İ. (1993). Dağlar Çiçek Açar Veysel Dert Açar. Türk Dili, I (497): s. 334-341.
  15. Pehlivan, B. (1993). Âşık Veysel’in Derlemeciliği. Dost Dost, I (1): s. 16.
  16. Şerif, Â. M. (1993). Üstadım Veysel. Dost Dost, I (1): s. 19-20.
  17. Taşçıoğlu Güngör, Ş. (1993). Ölümünün 20. Yılında Âşık Veysel’in Bir Şiiri Üzerine. Türk Dili, I (498): s. 427-437.
  18. Turan, M. (1993). Âşık Veysel ve Şiiri Üzerine. Dost Dost, I (1): s. 29-30.

1994

  1. Günbulut, Ş. (1994). Âşık Veysel’le. Dost Dost, I (2): s. 4.
  2. Kaya, Ç. (1994). Âşık Veysel’de Dinî Düşünce. Ankara: Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları.
  3. Kaymak, V. (1994). Ölümünün 21. Yıldönümünde Âşık Veysel ve Bazı Gerçekler. Dost Dost, I (2): s. 5.
  4. Öz, G. (1994). Bütün Yönleriyle Âşık Veysel: Yaşamı, Şiirleri, Sanatı. Ankara: Ayyıldız Yayınları.
  5. Turan, M. (1994). Âşık Veysel: Yaşamı, Sanatı, Şiirleri. Ankara: Prospero Yayınları.

1995

  1. Âşık Veysel (Metin Turan’ın Aynı Adlı Eseri Üzerine). (1995). Varlık, LXII (35): s. 23.
  2. Âşık Veysel. (1995). Varlık, LXII (35): s. 23. [Metin Turan’ın aynı adlı eseri üzerine].
  3. Uluçay, Ö. (1995). Âşık Veysel: Araştırma, Tartışma, Alıntı. Adana: Hakan Ofset.

1996

  1. Ayral, A. (1996). Âşık Veysel. Sivas: Dilek Ofset.
  2. Parlatır, İ. (1996). Âşık Veysel Dert Açar. 50. Kültür ve Sanat Yılında Dr. Mehmet Önder’e Armağan (s. 129-135) içinde.
  3. Sılay, K. (Ed.) (1996). An anthology of Turkish literatüre. Indiana: Indiana University. [Eserde Âşık Veysel de yer almaktadır.]
  4. Yılmaz, N. (1996). Âşık Veysel: Büyük Türk Ozanı Âşık Veysel’in Doğumunun 100. Yılı Anısına. Ankara: Ocak Yayınları.
  5. Yılmaz, N. (1996). Âşık Veysel: Millî Kültürümüzdeki Yeri. Ankara: Ocak Yayınları.

1997

  1. Âşık Veysel ve Halk Kültürü. (1997). Sanat-Edebiyat Dünyasından 1997: s. 392-395.
  2. Âşık Veysel: Şiirlerinden Esintiler. (1997). İstanbul: Doğuş Kültür Hizmetleri.
  3. Bahşi, B. (1997). Türk Halk Müziğinde Âşık Veysel’in Yeri ve Önemi. İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü [Basılmamış Yüksek Lisans Tezi].
  4. Demiray, M. G. (1997). Çağdaşlaşmanın Ozanı Veysel. Çağdaş Türk Dili, 108: s. 44-48.
  5. Kaymak, V. (1997). Âşık Veysel’de Atışma, Doğaçtan Şiir Söyleme ve Taşlama. Dost Dost, 4: s. 16-17.
  6. Öz, G. (1997). Anı, Makale ve Röportajlarla Âşık Veysel Antolojisi. Ankara: Uyum Yayınları.
  7. Turan, M. (1997-1998). Geleneğe Bir Bakış ve Âşık Veysel. Dost Dost, 4: 12-15.

1998

  1. Alkan, E. (1998). Yunus Emre’den Âşık Veysel’e Halk Şiiri. Varlık, LXV (1086): s. 22-25.
  2. Aramızdan Ayrılışının 25. Yılında Âşık Veysel’i Anma Etkinlikleri. (1998). Dost Dost, 5: s. 31-32.
  3. Âşık Veysel Selam Olsun Kucak Kucak. (1998). Bilge, V (17): s. 66-68.
  4. Âşık Veysel Vatan, Millet, Bayrak Sevgisi. (1998). Türk Dünyası Tarih Dergisi, 135: s. 57-58.
  5. Âşık Veysel’in Dinî ve Ahlaki Yönü (1998). Kayseri.
  6. Ataş, H. (1998). Âşık Veysel. İstanbul: Boğaziçi Yayınları.
  7. Bakiler, Y. B. (1998). Âşık Veysel’de Millî Ülkü. Folklor Halk Edebiyatı Kongresi 1998, s. 39-43.
  8. Balkız, M. (1998). Cumhuriyetin Kuruluşu Yıllarında Âşık Veysel. Dost Dost, 7: s. 11-13.
  9. Balkız, M. (1998). Dost Dost Diye Nicesine Sarıldım. Dost Dost, 5: s. 17-18.
  10. Balkız, M. (1998). Gönül Gözüyle Gören Âşık Veysel. Dost Dost, I (1): s. 15.
  11. Beşer, R. (1998). 40 Yıl Önceki Duygularla Âşık Veysel: Kim Demiş Güzeli Görmez Diye, Güzellikler Onun Gözünde Perde. Yesevi, V (53): s. 38-39.
  12. Çongur, H. R. (1998). Edebiyat Dostları: Âşık Veysel Şatıroğlu. Ölümünün 29. Yılı Anısına. Dil Dergisi, VII (68): s. 71-81.
  13. Dinçal, A. (1998). Âşık Veysel’i UNESCO’ya Taşımak. Dost Dost, 7: s. 16.
  14. Durbilmez, B. (1998). Âşık Veysel’in Kayseri’de Yaşayan Ozanlara Etkileri. Dost Dost, 7: s. 4-10.
  15. Gökçe, E. (1998). Âşık Veysel’in Hayatı. Dost Dost, 4: s. 2-4.
  16. Günbulut, Ş. (1998). Âşık Veysel’le Konuşma. Dost Dost, 5: s. 9-11.
  17. Günbulut, Şükrü (1998). Şarkışla Yöresi Halk Edebiyatının Bazı Nitelikleri. Dost Dost, 6: s. 6-7.
  18. Halk Ozanı Müslüm Sümbül, Sanatını ve Âşık Veysel’i Anlatıyor. (1998). Dost Dost, 5: s. 19-20.
  19. Kaymak, V. (1998). Âşık Veysel’den Anılar ve Espriler. Dost Dost, 5: s. 12-14.
  20. Öz, G. (1998). Anı, Makale ve Röportajlarla Âşık Veysel Antolojisi. Ankara: Uyum Yayınları.
  21. Şatıroğlu, Âşık Veysel. (1998). Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi I-VIII (VIII: s. 117-118) içinde. İstanbul: Dergâh Yayınları.
  22. Zengin, A. Y. (1998). Âşıklık Geleneğinin Çağdaş Temsilcilerinden Biri: Âşık Veysel. Gazi Üniversitesi Kastamonu Eğitim Dergisi = Gazi University Kastamonu Education Journal, IV (6): s. 9-18.

1999

  1. Abat, Ü. Y. (1999). Âşık Veysel ve Karl Jaspers. Dost Dost, 9: s. 2-4.
  2. Başgöz, İ. (1999). Veysel Alışılmamış Bir Ses Getirdi. Dost Dost, 9: s. 14.
  3. Demirel, S. (1999). “Ozanlarımızın Başımızın Üstünde Yeri Vardır”. Dost Dost, 9: s. 15.
  4. Durbilmez, B. (1999). Âşık Veysel’in Kayseri’de Yaşayan Ozanlara Etkileri. Folklor/Edebiyat, 19: s. 99-108.
  5. Durbilmez, B. (1999). Âşık Veysel’in Kayserili Ozanlara Etkileri. I. Emlek Yöresi ve Çevresi Halk Ozanları Sempozyumu, s. 55-64.
  6. Geleneksel Âşık Veysel Dostluk ve Dayanışma Gecesi Yapıldı. (1999). Dost Dost, 8: s. 57-60.
  7. Günbulut, Ş. (1999). Âşık Veysel, Aydınlar ve Toplum. Dost Dost, 11: s. 23-27.
  8. Halman, T. S. (1999). Anadolu’nun Veysel’i Bir Sevgi ve Coşku Seli. Dost Dost, 8: s. 4-7.
  9. İmran, T. (1999). Âşık Veysel’i Ölümünün 26. Yılı Anısına Düzenlenen “19-21 Mart Âşık Veysel Haftası” Etkinlikleriyle Ankara’da Andık. Dost Dost, 9: s. 17-21.
  10. Kaymak, V. (1999). Veysel’de Aşk Üçlemesi. Dost Dost, 8: s. 8-11.
  11. Merdanoğlu, M. (1999). Âşık Veysel ile Birlikte. Dost Dost, 8: s. 50.
  12. Onaran, M. Ş. (1999). Âşık Veysel. Damar, s. 36-38.
  13. Öz, G. (1999). Âşık Veysel Hangi Kültürün Eseridir. Dost Dost, 8: s. 53-56.
  14. Özer, H. (1999). “Cumhuriyet ve Âşık Veysel” Konulu Konferans ve Dinletide Sunulan Konuşma. Dost Dost, 8: s. 16-31.
  15. Özer, H. (1999). Âşık Veysel Atatürk Hayranı Bir Ozandır. Dost Dost, 9: s. 12.
  16. Talay, İ. (1999). Veysel’in Sazı ve Sözü Hep Doğruyu Öğütlemiştir. Dost Dost, 9: s. 13.
  17. Turan, M. & Öz, G. & Yılmaz, O. (1999). Âşık Veysel: Dostlar Seni Unutmadı. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
  18. Uçuran, H. (1999). Veysel’i Anlamak. Dost Dost, 9: s. 10-11.
  19. Üçer, M. (1999). Sivas’ta Âşık Veysel Anıtı’nın Açılışı ve Âşık İsmetî’nin Veysel’e Şiirleri. Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi, VI (11): s. 161-163.
  20. Yalçın, M. (1999). Halk Varsa Halk Ozanı da Vardır. Dost Dost, 9: s. 16.

2000

  1. Alkan, E. (2000). Âşık Veysel’den Fıkralar. Varlık, LXVII (1110): s. ?.
  2. Bozdemir, B. (2000). Danimarkalı Yönetmen Rygard’ın “Gönlümdeki Köşk Olmasa” Filmi, Âşık Veysel ve Türküler Üzerine, Gönlümdeki Aşk Olmasa! Dost Dost, 14: s. 29.
  3. Çetin, İ. (2000). Ölümünün 26. Yılında Âşık Veysel. Türk Yurdu, XX (152): s. 41-42.
  4. Dinçal, A. (2000). Âşık Veysel’in Yetiştiği Çevre. Emlek Deryası, I (1): s. 8-10.
  5. Gökalp, H. Y. (2000). Veysel’de Dirilmek. Dost Dost, 15: s. 11-14.
  6. Gölbaşı, O. (2000). Caz Yorumuyla Âşık Veysel. Cumhuriyet Dergi, 744: s. ?
  7. Günbulut, Ş. (2000). Âşık Veysel Söyleşi ile Benzerlikler. Dost Dost, 13: s. 16-22.
  8. Karslı, H. (2000). Âşık Veysel’den Anılar. Emlek Deryası, I (1): s. ?
  9. Kaya, D. (2000). Âşık Veysel. Ankara: Akçağ Yayınları. [Kitabın 2011 yılı baskısı da vardır.]
  10. Mortaş, A. (2000). Âşık Veysel’in 2. Eşi Gülizar Şatıroğlu’nun Anlattıkları. Emlek Deryası, c. 1, S. 1, s. 17-20.
  11. Mütevellioğlu, E. (2000). Büyük Halk Şairi Âşık Veysel Şatıroğlu. Türk Dünyası Tarih Dergisi, 161: s. 34-36.
  12. Öz, G. (2000). Cumhuriyetin Büyük Ozanı Âşık Veysel. Anayurttan Atayurda Türk Dünyası, VIII (19): s. 22-27.
  13. Öztürk, İ. (2000). Âşık Veysel’in Halk Müziğindeki Yeri. Emlek Deryası, I (1): s. 12-17.
  14. Par, A. H. (2000). Âşık Veysel Şatıroğlu. İstanbul: Serhat Yayınları.
  15. Rayman, H. (2000). Âşık Veysel’de Poetika. Bilge Dergisi, VII (28): s. 46-49.
  16. Tatar, V. (2000). Ölümdeki Anımlarımla Koca Çınar Âşık Veysel. Dost Dost, 13: s. 14-15.
  17. Uslu, M. (2000). Âşık Veysel. Türk Dünyası Tarih ve Kültür Dergisi, 161: s. 34-36.
  18. Yalçın, Ö. (2000). Âşık Veysel: Dramı, Sanatı, Şiirlerinden Seçmeler. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
  19. Yılmaz, G. (2000). Cumhuriyet Ozanı Âşık Veysel Belgeseli. Dost Dost, 13: s. 23-32.

2001

  1. Alkan, E. (2001). Âşık Veysel’den Nükteler. İstanbul: Pencere Yayınları.
  2. Alkan, E. (2001). Kör Oldum Veysel Oldum: Âşık Veysel ve Yaşadığı Dönemin Romanı. İstanbul: İnkılap Yayınları.
  3. Âşık Veysel: Dostlar Beni Hatırlasın, Hayatı ve Bütün Şiirleri. (2001). İstanbul: İnkılâp Yayınları. [Not: Kitabın 2003, 2005, 2007, 2011, 2013, 2017, 2018 baskıları da vardır.]
  4. Erdoğan, Y. (2001). Âşık Veysel’in Toprağından Esen Seher Yeli. Sivas: Sivas: Sivas İli Sanat, Kültür ve Araştırma Vakfı (SİSKAV).
  5. Güleç, C. (2001). Âşık Veysel’in Yaşamı, Sanatı ve Felsefesi [Panel]. Dost Dost, 18: s. 6-7.
  6. Günbulut, Ş. (2001). Âşık Veysel Söyleşi ile Benzerlikler-2. Dost Dost, 20: s. 8-9.
  7. Günbulut, Ş. (2001). Âşık Veysel’in Oluşumu. Dost Dost, 21: s. 79.
  8. Günbulut, Ş. (2001). Âşık Veysel’le Görüşme. Dost Dost, 16: s. 23-26.
  9. Günbulut, Ş. (2001). Âşık Veysel’le. Dost Dost, 18: s. 2-5.
  10. Özer, H. (2001). Âşık Veysel’in Oluşumunda Tarihsel Noktalar. Dost Dost, 21: s. 5-6.
  11. Öztürk, İ. (2001). Türkülerle Âşık Veysel. Ankara: Âşık Veysel Kültür Derneği Yayınları.
  12. Rüzgar, H. (2001). Şarkışlalı Veysel Şatıroğlu (Âşık Veysel). İller ve Belediyeler Dergisi, 663-664: s. 36-47.
  13. Turan, M. (2001). Cumhuriyet Buluşması, Gelenek ve Âşık Veysel. Dost Dost, 21: s. 10-11.
  14. Uçuran, H. (2001). Bir İlki Daha Gerçekleştiriyoruz! Sivrialan’da Âşık Veysel Ormanı Kuruluyor… Dost Dost, 20: s. 2-7.
  15. Yalçın, M. (Ed.) (2001). Şatıroğlu, Veysel (Âşık). Tanzimat’tan Bugüne Edebiyatçılar Ansiklopedisi I-II (II: s. 948) içinde. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. [Kitabın 2003, 2010 baskıları da vardır.]
  16. Yetkin, H. (2001). Güzeli Kavrama Yetisi ve Emlek Ozanlarında Güzellik Kavramının Yorumu. Dost Dost, 18: s. 10-11.

2002

  1. Alkan, E. (2002). Âşık Veysel’in Şiir Dünyası. Türk Dili Dergisi, XV (89: s. 24-28.
  2. Artun, E. (2002). Adana Âşıklık Geleneğinin Yeniden Yapılanmasında Sivaslı Âşıkların Etkisi. Dost Dost, 23: s. 39-43.
  3. Âşık Veysel Kültür Derneği Olağan Genel Kurulu Yapıldı. (2002). Dost Dost, 27: s. 1-8.
  4. Âşık Veysel: Hayatı ve Bütün Şiirleri (2002). İstanbul: Anka Basım.
  5. Âşık Veysel: Hayatı, Şiirleri (2002). Sivas: Sivas İli Sanat, Kültür ve Araştırma Vakfı (SİSKAV).
  6. Âşık Veysel: Hayatı, Şiirleri, Müzesi ve Ölümünden Sonra Yazılanlar (2002). Sivas: Sivas İli Sanat, Kültür ve Araştırma Vakfı (SİSKAV).
  7. Ataş, H. (2002). Âşık Veysel’de Millî Birlik ve Beraberlik. Türk Dünyası Tarih ve Kültür Dergisi, 183: s. 48-49.
  8. Canpolat, M. (2002). Âşık Veysel’in Bir Şiirinin “Metrum Eşlikleri” Açısından Çözümlenmesi = An Analysis of a Poem by Âşık Veysel in Terms of Metric Equivalence = L’analyse d’un Poeme d’Âşık Veysel au Regard de I’equivalence de Metrum. Millî Folklor: VII (55): s. 53-56.
  9. Çalışkan, E. (2002). Arkadaşım Âşık Veysel. Türk Dünyası Tarih ve Kültür Dergisi,  183: s. 43-47.
  10. Çongur, H. R. (2002). Âşık Veysel’in Diyarında. Türk Dili (Dil Bayramının 70. Yılı Özel Sayısı), LXXXIV (609): s. 681-687.
  11. Duymaz, R. (2002). Âşık Veysel’in Estetiği. Dost Dost, 24: s. 32-43.
  12. Duymaz, R. (2002). Âşık Veysel’in Estetiği. Halk Kültürümüzde Sivas’ın Yeri: Sempozyum Bildirileri, s. 149-170.
  13. Gazeteci Yücel Yönal Gözüyle Âşık Veysel. (2002). Dost Dost, 25: s. 17-19.
  14. Günbulut, Ş. (2002). Âşık Veysel Şiiri ile Benzerlikler. Dost Dost, 24: s. 31.
  15. Güneş, M. (2002). Âşık Veysel Tipolojisinden Hareketle Klasik Kültürün Sözlü Kültüre Yansıması. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi (10. Yıl Özel Sayısı), V (6): s. 381-388.
  16. Güneş, M. (2002). Âşık Veysel Tipolojisinden Hareketle Klasik Kültürün Sözlü Kültüre Yansıması. Halk Kültürümüzde Sivas’ın Yeri: Sempozyum Bildirileri, s. 239-246.
  17. Karataş, T. (2002). Âşık Veysel’in Şiirini Besleyen Üç Önemli Unsur: Çileli Hayatı, Gelenek ve Yerlilik… Türk Dili (Dil Bayramının 70. Yılı Özel Sayısı), (609): s. 688-695.
  18. Kaya, D. (2002). Âşık Veysel’in Şiirlerinde Yöresel Kelimeler ve Deyimler. Türk Dili (TDK’nın 70. Yılı Özel Sayısı), LXXXIV (607): s. 258-262.
  19. Kayıpov, S. T. (2002). Türk Akın-Âşık Kültürü Bağlamında Van Kırgızlarının Apızlar Sanatı ve Âşık Veysel. Halk Kültürümüzde Sivas’ın Yeri: Sempozyum Bildirileri, s. 327-340.
  20. Özer, Ç. (2002). Dedem Âşık Veysel Şatıroğlu. Türk Dünyası Tarih ve Kültür Dergisi, 183: s. 43-47.
  21. Serin, A. Y. (2002). Cumhuriyet Üniversitesinde “Âşık Veysel Anıtı”. Dost Dost, 25: s. 12-16.
  22. Sivas Şiir Günleri Güldestesi (Âşık Veysel Anısına) (2002). Sivas: Sivas İli Sanat, Kültür ve Araştırma Vakfı (SİSKAV).
  23. Sivrialan’da Âşık Veysel Ormanı Kuruldu. (2002). Dost Dost, 24: s. 7-15.
  24. Skopp, A. (2002). Âşık Veysel’in Şiirlerinin Karakteristik Özellikleri Üzerine, (Çeviren: Neşe Yüce). Folklor/Edebiyat, VIII (30): s. 269-280.
  25. Soruşturma. (2002). Halkbilimi, I (4): s. 19-28. [Adnan Binyazar, Cahit Külebi, İbrahim Aslanoğlu, Mehmet Salihoğlu ve Zühtü Bayar’ın Âşık Veysel ile ilgili sorulara verdikleri cevaplar].
  26. Soyuer, H. (2002). Şair Dostlarım: Yahya Kemal Âşık Veysel Karşılaşması. Türk Edebiyatı, 350: s. 66-67.
  27. Tatar, V. (2002). TBMM Kulisinde Sivrialanlı Âşık Veysel, Banazlı Sultan Abdal ve Aydınlar Diyarı Karaözü. Dost Dost, 23: s. 47-48.
  28. Yardımcı, M. (2002). Âşık Veysel’in Şiirlerinde Geleneğe Bağlı Unsurlar ve Etkileşim. Halk Kültürümüzde Sivas’ın Yeri: Sempozyum Bildirileri, s. 171-192.
  29. Yardımcı, M. (2002). Âşık Veysel’in Şiirlerinde Geleneğe Bağlı Unsurlar ve Etkileşim. Dost Dost, 23: s. 32-38.

2003

  1. Alkan, E. (2003). Halk Kültürümüzde Sivaslı Âşıkların Yeri. Halk Kültürümüzde Sivas’ın Yeri Sempozyum Bildirileri 2003, s. 49-87.
  2. Altıntaş, R. (2003). Âşık Veysel’in (1895-1973) İnanç Dünyası “Dinî Çoğulculuk”. Cumhuriyet’in 80. Yılında Sivas Sempozyumu Bildirileri (15-17 Mayıs 2003), s. 509-530.
  3. Artun, E. (2003). Adana Âşıklık Geleneğinin Yeniden Yapılanmasında Sivaslı Âşıkların Etkisi. Halk Kültürümüzde Sivas’ın Yeri Sempozyum Bildirileri 2003, s. 221-229.
  4. Aytaç, P. (2003). Âşık Veysel’in Şiirlerinde Mistik Unsurlar. Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi, IX (26): s. 253-271.
  5. Çongur, H. R. (2003). Rüyada Âşık Veysel’i Gördük. Karınca, LXVIII (801): s. 43-46.
  6. Dinç, V. & Çetinkaya, B. A. (2003). Âşık Veysel’de Tanrı İnsan ve Tabiat Anlayışı. Sivas.
  7. Günbulut, Ş. (2003). Anadolu’nun Kalbi Sivas ve Sivaslı Bir Kadın Halk Ozanı. Halk Kültürümüzde Sivas’ın Yeri Sempozyum Bildirileri 2003, s. 103-147.
  8. Günbulut, Ş. (2003). Âşık Veysel: İkinci Kapıdan Çıkalı Otuz Yıl Oldu. Cumhuriyet Kitap, 684: s. 1-9.
  9. Günbulut, Ş. (2003). İkinci Kapıdan Çıkan Otuz Yıl Oldu: Âşık Veysel. Cumhuriyet Kitap, 684: s. 1, 4-9.
  10. Günbulut, Ş. (2003). Ölümünün Otuzuncu Yılında Âşık Veysel. Folklor/Edebiyat, IX (34): s. 235-250.
  11. Güneş, M. (2003). Kültür ve Edebiyat Yazıları. Kütahya.
  12. Taşdelen, M. (2003). Âşık Veysel Şatıroğlu’nun Şiirlerinde Dinî Tema. Ankara: Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Türk-İslam Edebiyatı Anabilim Dalı.
  13. Vural, H. (2003). Âşık Veysel’de Söz Ötesi Açılımlar ve Çeşitlilik. Türk Dili, LXXXVI  (619): s. 32-37.
  14. Yener, Y. (2003). Halk Kültüründe Âşıklar Diyarı Sivas. Halk Kültürümüzde Sivas’ın Yeri Sempozyum Bildirileri 2003, s. 3-5.
  15. Yetkin, H. (2003). Halk Kültürümüzde Emlekli Ozanların Yeri. Halk Kültürümüzde Sivas’ın Yeri Sempozyum Bildirileri 2003, s. 193-219.

2004

  1. Alkan, E. (2004). 110. Doğum Yıldönümünde Âşık Veysel’in Şiir Dünyası. Varlık, LXXI (1158): s. 53-58.
  2. Alptekin, A. B. (2004). Âşık Veysel: Türküz Türkü Çağırırız. Ankara: Akçağ Yayınları.
  3. Bakiler, Y. B. (2004). Âşık Veysel. İstanbul: Size Dergisi Yayınları.
  4. Bulgan, M. (2004). Âşık Veysel 1894-1973: leben und Wirken eines türkischen Volkssängers. Köln: GRIN Verlag.
  5. Çevirme, H. (2004). Halk Şiiri Geneli ve Âşık Veysel Şiiri Özelinde Yol Eğretilemesi. Folklor/Edebiyat, X (40): s. 59-68.
  6. Dilek, İ. (2004). Âşık Veysel’in Şiirlerinde Millî Birlik ve Bütünlük Duygusu = The Feeling of National Union and Unity in Âşık Veysel’s Poetry. Prof. Dr. Abdurrahman Güzel’e Armağan, s. 305-312.
  7. Dinçer, A. (2004). Âşık Veysel’in Şiirlerinde Alışılmamış Bağdaştırmalar. Türklük Bilimi Araştırmaları, 15: s. 231-241.
  8. Kaya, D. (2004). Âşık Veysel. Sivas: Doğan Gazetecilik ve Matbaacılık.
  9. Kaya, D. (2004). Âşık Veysel. Sivas: Sivas Valiliği.
  10. Yıldırım, İ. M. (2004). Âşık Veysel Türk Dünyasında. Karadeniz Araştırmaları: Balkan, Kafkas, Doğu Avrupa ve Anadolu İncelemeleri Dergisi, I (2): s. 43-48.
  11. Yönal, Y. (2004?). Uzun İnce Bir Yolda Fotoğraflarla Âşık Veysel. İstanbul: Yıldırım Turizm Yatırım Ticaret.

2005

  1. Apaydın, H. (2005). Âşık Veysel Şatıroğlu’nda Dinî Tecrübe. Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi, V (3): s. 179-191.
  2. Baştuğ, İ. (2005). İnce Âşık: Veysel. Atlas, 147: s. 154-155.
  3. Bulut, M. H. & Gündüz, M. (2005). Âşık Veysel’in Türkülerinin Çok Boyutlu İçerik Çözümlemesi. Folklor/Edebiyat, XI (44): s. 257-268.
  4. Demirci, M. E. (2005). Homeros’tan Âşık Veysel’e Tarihte ve Toplum Yaşamında Körler: Bilgelik mi, Çaresizlik mi? İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
  5. Kaymak, V. (2005). Anı, Şiir, Espri ve Resimlerle Âşık Veysel’li Yıllar (Bilinmeyen Yönleriyle Âşık Veysel’in Gerçek Yaşamı). Ankara: Kuloğlu Matbaacılık.
  6. Malay, M. (2005). Âşık Veysel’i Ağlatanlar. İstanbul: Evraca Publishing.

2006

  1. Alkan, E. (2006). Âşık Veysel’i Hazırlayan Ozanlar. Varlık, LXXIII (1182): s. 64-66.

2007

  1. Bakiler, Y. B. (2007). Âşık Veysel. İstanbul: Türk Edebiyatı Vakfı Yayınları.
  2. Erol, A. (2007). Âşık Veysel Şatıroğlu. İstanbul: IQ Kültür Sanat Yayınları.
  3. Ferraro, J. (2007). Quarreling with god: Mystic rebel of poems of the dervishes of Turkey. Malaysia: White Cloud Press.
  4. Öz, G. (2007). Âşık Veysel ve Gelişmesine Katkı Sağlayan Kaynaklar = Âşık Veysel and the Source that Enabled him to Developed Himself. 2. Uluslararası Türk Kültür Evreninde Alevilik ve Bektaşilik Bilgi Şöleni (17-18-19 Ekim 2007), I: s. 349-356.

2008

  1. Öz, G. (2008). Alevilik-Bektaşilik Bağlamında Âşık Veysel. Ankara: Barış Yayınları. [Kitabın 2013 baskısı da vardır.]
  2. Öztürk, M. T. (2008). Âşık Veysel’in Şiirlerinde Çevre. Çevre ve Din Uluslararası Sempozyumu, 15 Mayıs 2008 = International Symposium on Environment and Religion, 15th-16th May 2008, Bildiri Metinleri 15 Mayıs 2008, II: s. 315-332.
  3. Turan, M. vd. (2008). Âşık Veysel’in Anısına: Yaşayan Halk Ozanları. Ankara: Ürün Yayınları.
  4. Tutku, S. B. (2008). Âşık Veysel Şatıroğlu: Hayatı, Eserleri ve Müzik Kimliği. İzmir: Ege Üniversitesi.

2009

  1. Alptekin, A. B. (2009). Âşık Veysel. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayınları.
  2. Elçi, A. C. (2009). Yetiştiği Ortam ve Yetiştiren Unsurlar Işığında Müzik Yönü ile Âşık Veysel = Âşık Veysel and His Music in the Light of Environment He Grow Up and the Factors That Nature. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi = Turkish Culture and Haci Bektash Veli Research Quarterly, 51: s. 189-210.
  3. Gülensoy, T. (2009). Âşık Veysel Adlı Bir Şair-VII. Erciyes, 373: s. 19-20.
  4. Kalca, M. (2009). A’dan Z’ye Bilgi Serisi: Türk Büyükleri. İstanbul: Nokta Kitap. [Kitapta Âşık Veysel de yer almaktadır.]
  5. Küçükakın, H. A. (2009). Âşık Veysel: Hayatı ve Şiirleri (Dostlar Beni Hatırlasın). Konya: Tablet Kitabevi.
  6. Özdemir, A. (2009). Âşık Veysel Halk Kültürüne Katkı Ödülü. Yesevî, 188: s. 9.
  7. Özen, K. (2009). Âşık Veysel: Selam Olsun Kucak Kucak (Hayatı ve Şiirleri). İzmir: Duvar Yayınları.

2010

  1. Alptekin, T. (2010). Âşık Veysel, Nesimi Çimen ve Nazım Hikmet. Evrensel Kültür, 223: s. 24-25.
  2. Bağçe, H. E. (Ed.) (2010). Sokrates’ten Âşık Veysel’e: İnsan, Toplum ve Yönetim Üstüne Denemeler. İstanbul: Umuttepe Yayınları.
  3. Kolcu, H. (2010). Âşık Veysel’in Şiirlerinde Halk Çalgıları = The Folk Instruments in the Poems of Âşık Veysel. Motif Akademi Halkbilimi Dergisi, 1: s. 70-75.
  4. Özdemir, A. (2010). İki Kapılı Handa Âşık Veysel. İstanbul: Sivas Platformu Yayınları.

2011

  1. Akpınar, F. (2011). İki Zirve Garşısında Düşünceler: Yunus Emre ve Âşık Veysel (Bahtiyar Vahabzade’nin Yazılarından Örnekler). Türk Dünyası Dil ve Edebiyat Dergisi (Bahtiyar Vahabzade Özel Sayısı), 31: s. 197-201.
  2. Alkan, E. (2011). Âşık Veysel’in İçki Masalları. Varlık, LXXVIII (1242): s. 54-57.
  3. Bakiler, Y. B. (2011). Âşık Veysel. Sivas: Buruciye Yayınları.
  4. Çongur, H. R. (2011). Âşık Veysel ve “Kara Toprak” Şiiri. Türk Dili, C (714): s. 555-564.
  5. Güler, A. (2011). Ölümünün 38. Yılında Âşık Veysel’i Hatırlamak. Erciyes, 402: s. ?
  6. İçel, H. (2011). Âşık Veysel’in Şiirlerinde Çiçek. Bilge Seyidoğlu Kitabı, s. 244-248.
  7. Kolcu, H. (2011). Âşık Veysel’in Şiirlerinde Halk Çalgıları = The Folk Instruments in the Poems of Âşık Veysel. Bir Tutkunun Elinde Türk Edebiyatı Araştırmaları, s. 449-455.
  8. Öztürk, H. (2011). Bir Halk Şairi: Âşık Veysel ve Nevruz. İstanbul: İstanbul Büyük Şehir Belediyesi Yayınları.
  9. Yönal, Y. (2011). Âşık Veysel. Sivas.

2012

  1. Alkan, E. (2012). Âşık Veysel’in İki Kadını II: Gülüzar. Varlık, LXXIX (1255): s. 71-75.
  2. Alkan, E. (2012). Âşık Veysel’in İki Kadını. Varlık, 1254: s. 62-65.
  3. Dore, F. (2012). Anadolu Halk Edebiyatı ve Âşık Veysel. Türktarım, 204: s. 73-75.
  4. Yakıcı, A. (2012). Geleneksel Şiirden Türküye Dönüşümün Yaratıcı ve Aktarıcısı Olarak Âşık Veysel’in Kültürel Mirasa Katkısı. Millî Kültür, 93: s. 101-111.

2013

  1. Bulut, M. H. (2013). Âşık Veysel’in Müziksel Yeteneği. Turkish Studies (Prof. Dr. Mustafa Argunşah Armağanı), VIII (9): s. 17-25.
  2. Durbilmez, B. (2013). Âşık Veysel’in Şiirlerinde Millî Birlik Fikri ve Türk Dünyası. Türk Yurdu, XXXIII (307): s. 47-52.
  3. Eraslan, S. A. (2013). Güzelliğin On Para Etmez, Bendeki Bu Aşk Olmasa! “Âşık Veysel”. Karınca, LXXVIII (914): s. 38-40.
  4. Kaptan, Z. & Yurduşen, Y. (2013). Âşık Edebiyatı Halk Şiiri’ndeki Eğitsel ve Öğretisel Unsurlar (Âşık Veysel Örneği) = Educational and Doctrinal Elements in Folk Poetry of Âşık Literature (Âşık Veysel Sample). Alevilik Araştırmaları Dergisi = The Journal of Alevi Studies, 5: s. 175-234.
  5. Subaşı, M. İ. (2013). Toprağın Dili. Kayseri: Şiirvakti Yayınları.
  6. Topakkaya, A. (2013). Âşık Veysel’in “Güzelliğin On Para Etmez” Adlı Şiiri’ne Felsefi Açıdan Bir Bakış. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi = Turkish Culture and Haci Bektash Veli Research Quarterly, XX (67): s. 89-102.
  7. Yardımcı, M. (2013). Âşık Veysel’in Şiir Dünyasında Geleneğe Bağlı Unsurlar = Components Related to Traditions in the Poetical World of Âşık Veysel. Kültür Evreni: Üç Ayda Bir Yayımlanan Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi = Universe of Culture: Quarterly Social Education Journal Subject to International Peer Review, 15: s. 80-87.
  8. Yorgancı, O. (2013). Âşık Veysel. İstanbul: Anonim Yayıncılık.
  9. Yönal, Y. (2013). Can Dost Âşık Veysel. Sivas: Sivas Araştırma ve Uygulama Merkezi.
  10. Yurduşen, Y. (2013). Âşık Edebiyatı Halk Şiirindeki Eğitsel ve Öğretisel Unsurlar (Âşık Veysel Örneği). Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü [Basılmamış Yüksek Lisans Tezi].

2014

  1. Âşık Veysel Anısına 4. Uluslararası Halk Ozanları Hacı Bektaş Buluşması (22-23 Haziran 2013). (2014). Ankara: Hacı Bektaşı Veli Kültür Derneği Yayınları.
  2. Köktürk, Ş. (2014). Âşık Veysel’de Vahdet-i Vücut Anlayışı. Turkish Studies (İsmail Yıldırım Armağanı Tarih Sayısı), IX (4-2): s. 749-758.
  3. Topal, S. (2014). Dostlar Beni Hatırlasın: Âşık Veysel Şatıroğlu. Ankara: Gece Kitaplığı Yayınları.
  4. Yardımcı, M. (2014). Şiir Dünyamızda Âşık Veysel = Ashiq Veysel in Our World of Poetry. Kültür Evreni: Üç Ayda Bir Yayımlanan Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi = Universe of Culture: Quarterly Social Education Journal Subject to International Peer Review, VI (22): s. 67-88.

2015

  1. Akın, C. (2015). Âşık Veysel’in “Beni Hor Görme Gardaşım” Şiirinin Hermeneutik Açılımı = Hermeneutic Analysis of a Poem of Âşık Veysel Named “Beni Hor Görme Gardaşım”. Alevilik Araştırmaları Dergisi = The Journal of Alevi Studies, 10: s. 53-60.
  2. Bilgiç, M. (2015). Güzelliğin On Para Etmez Bu Bendeki Aşk Olmasa. Ankara: Yason Yayınevi.
  3. Binyazar, A. (2015). Uzun İnce Bir Yolda Âşık Veysel. İstanbul: Doğan Egmont Yayınları.
  4. Çerkezoğlu, E. (2015). Âşık Veysel Şatıroğlu’nun Şiirlerinde Din ve Dindarlık. Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü [Basılmamış Yüksek Lisans Tezi].
  5. Dağtaşoğlu, A. E. (2015). Sözlü Kültür ve Âşık Veysel. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, XVII (2): s. 171-194.
  6. Ergüt, M. (2015). Yavuz Bülent Bakiler’in Âşık Veysel, Seninle, Şiirimizde Ana, Üsküp’ten Kosova’ya Adlı Eserlerinin Sözlüğü ve Söz Varlığı. Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü [Basılmamış Yüksek Lisans Tezi]
  7. Gürmen, A. (2015). Âşık Veysel: Uzun İnce Bir Yol. İstanbul: Pan Yayınları.
  8. Kara, R. & Tören, A. (2015). Âşık Veysel’in Şiirlerinde Eğitim = Education in Âşık Veysel’s Poems. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 53: s. 127-144.
  9. Özdemir, A. (2015). Gülhane Parkının Uzun İnce Yolunda Âşık Veysel: Dostlar Onu Unutmadı. İstanbul: İstanbul Büyükşehir Belediyesi Yayınları.
  10. Şenocak, E. (2015). Âşık Veysel’in Şiirlerinde Hayat ve Ölüm Trajedisi. Akra Kültür Sanat ve Edebiyat Dergisi, II (6): s. 281-288.

2016

  1. Cengiz, C. A. (2016). Âşık Veysel’in “Yıllarca Aradım Kendi Kendimi” Şiirinden Hareketle Felsefenin Türk Kültüründeki Yeri. Dört Öge: Felsefe ve Bilim Tarihi Yazıları (Hakemli Dergi), V (10): s. 39-49.
  2. Ergülen, H. (2016). Âşık Veysel Şiirinde Alevi-Bektaşi Düşüncenin Cumhuriyet Düşüncesiyle Yakınlığı. Varlık, LXXXIII (1301): s. 28-34.
  3. Eyüboğlu, C. (2016). Âşık Veysel: Dostlar Beni Hatırlasın (Seçilmiş Şiirler). Antalya: Simge Yayınları.
  4. Şimşek, E. (2016). Âşık Veysel’in Âşıklık Geleneği İçerisindeki Yeri Üzerine Bir Değerlendirme. AKRA Kültür Sanat ve Edebiyat Dergisi, III (9): s. 117-126.
  5. Tek, R. (2016). Edebiyat-Toplum İlişkisi Bağlamında Âşık Veysel’in Şiir Dünyası = Poetic World of Âşık Veysel the Context of the Relationship between Literature and Society. Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi = Selçuk University Journal of Studies in Turcology, 40: s. 327-350.

2017

  1. Alptekin, A. B. (2017). Âşık Veysel’in Halk Nesrinden Yararlanması. Dünya Ozanı Âşık Veysel Sempozyumu Bildirileri (Sivas 24-25 Mayıs 2015), II: s. 107-120.
  2. Âşık Veysel Bibliyografyası I-II. (2017). Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
  3. Ateş, F. (2017). Âşık Veysel’in Şiirlerinde Örtmece İfadeler / Güzel Adlandırmalar. TÜRÜK Uluslararası Dil, Edebiyat ve Halkbilimi Araştırmaları Dergisi, (9): s. 144-164.
  4. Baş, B. (2017). Âşık Veysel’in Söz Varlığı Üzerine Bir Değerlendirme. Dünya Ozanı Âşık Veysel Sempozyumu Bildirileri (Sivas 24-25 Mayıs 2015), II: s. 121-131.
  5. Baş, M. & Gedük, N. (2017). Anadolu’nun Üç Tezenesi. Ankara: Gece Kitaplığı.
  6. Çetin, İ. (2017). Veysel’de Değişim İsteği ve Estetik. Dünya Ozanı Âşık Veysel Sempozyumu Bildirileri (Sivas 24-25 Mayıs 2015), I: s. 77-82.
  7. Çetindağ Süme, G. (2017). Âşık Veysel’in Şiirlerine Varoluşçu Yaklaşım. Dünya Ozanı Âşık Veysel Sempozyumu Bildirileri (Sivas 24-25 Mayıs 2015), II: s. 95-104.
  8. Çongar, Y. (2017). 40 Yıl Önce Aramızdan Ayrılan Âşık Edebiyatının Çağdaş Temsilcisi Âşık Veysel. Berfin Bahar, XXII (229): s. 26-28.
  9. Demirci, B. (2017). Âşık Veysel’in Renkleri. Dünya Ozanı Âşık Veysel Sempozyumu Bildirileri (Sivas 24-25 Mayıs 2015), I: s. 185-187.
  10. Doğanay, E. (2017). Âşık Veysel’e Selam Sergisi: “Uzun İnce Bir Yoldayım Gidiyorum Gündüz Gece”. İstanbul: Pendik Belediyesi.
  11. Durbilmez, B. (2017). Âşık Veysel Şatıroğlu’nun Âşık Edebiyatı Temsilcilerine Etkileri (Kayseri’de Yaşayan Âşıklardan Hareketle). Dünya Ozanı Âşık Veysel Sempozyumu Bildirileri (Sivas 24-25 Mayıs 2015), II: s. 19-40.
  12. Duymaz, A. (2017). Âşık Veysel’in “Sarı Yıldız” Türküsü ve Çeşitlemeleri Üzerine. Dünya Ozanı Âşık Veysel Sempozyumu Bildirileri (Sivas 24-25 Mayıs 2015), II: s. 9-18.
  13. Dünya Ozanı Âşık Veysel Sempozyumu Bildirileri I-II: Sivas 24-25 Mayıs 2015 (2017). Sivas: Sivas 1000 Temel Eser.
  14. Ekinci, M. (2017). Âşık Veysel ve Somut Olmayan Kültürel Miras Sözleşmesi Çerçevesinde Günümüz Âşıklık Geleneğinin Sorunlarına Bir Bakış. Dünya Ozanı Âşık Veysel Sempozyumu Bildirileri (Sivas 24-25 Mayıs 2015), I: s. 55-62.
  15. Elçi, A. C. (2017). Veysel’in Müziği. Dünya Ozanı Âşık Veysel Sempozyumu Bildirileri (Sivas 24-25 Mayıs 2015), II: s. 41- 46.
  16. Ergülen, H. (2017). Âşık Veysel Şiirinde Alevi-Bektaşi Düşüncenin Cumhuriyet Düşüncesiyle Yakınlığı. Dünya Ozanı Âşık Veysel Sempozyumu Bildirileri (Sivas 24-25 Mayıs 2015), I: s. 43-52.
  17. Görkem, İ. (2017). Âşık Veysel’in Sanatkârlığına Dair Bazı Tespit ve Değerlendirmeler. Dünya Ozanı Âşık Veysel Sempozyumu Bildirileri (Sivas 24-25 Mayıs 2015), I: s. 63-75.
  18. Hüseynova, L. (2017). Keman Yorumunda “Uzun İnce Bir Yoldayım”. Dünya Ozanı Âşık Veysel Sempozyumu Bildirileri (Sivas 24-25 Mayıs 2015), II: s. 47-56.
  19. Işık, C. (2017). Âşık Veysel ve Alevilik. Dünya Ozanı Âşık Veysel Sempozyumu Bildirileri (Sivas 24-25 Mayıs 2015), I: s. 83-102.
  20. İçel, H. (2017). Kaynak Kişi ve Derleyici Olarak Âşık Veysel. Dünya Ozanı Âşık Veysel Sempozyumu Bildirileri (Sivas 24-25 Mayıs 2015), II: s. 151-161.
  21. Kalafat, Y. (2017). Mitoloji-Tasavvuf İlişkilendirmesinde Âşık Veysel’de Toprak. Dünya Ozanı Âşık Veysel Sempozyumu Bildirileri (Sivas 24-25 Mayıs 2015), I: s. 139-151.
  22. Kaya, D. (2017). Âşık Veysel (1894-21 Mart 1973). Dünya Ozanı Âşık Veysel Sempozyumu Bildirileri (Sivas 24-25 Mayıs 2015), I: s. 31-41.
  23. Kaymak, V. (2017). Âşık Veysel’de Aşk Üçlemesi. Ankara: Özdoğan Matbaa.
  24. Köktürk, Ş. (2017). Trajediden Hikmet Çıkaran Bilge: Âşık Veysel. Dünya Ozanı Âşık Veysel Sempozyumu Bildirileri (Sivas 24-25 Mayıs 2015), I: s. 169-184.
  25. Kurtoğlu, F. S. (2017). Âşık Veysel’in Şiirlerini Değerler Eğitimi Açısından Okumak = Reading Âşık Veysel Poems in Terms of Values Education. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi = Turkish Culture and Haci Bektash Veli Research Quarterly, 83: s. 101-123.
  26. Kuru, N. (2017). Halk Ozanları: Karacaoğlan, Âşık Ömer, Erzurumlu Emrah, Âşık Veysel. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı.
  27. Özcan, T. (2017). Âşık Veysel’in Göklerden Süzüldüm Tertemiz İndim Şiirinin Devir Nazariyesi Bakımından İncelenmesi = An Analysis of Âşık Veysel’s Poem “Goklerden Suzuldum Tertemiz Indım” in Terms of Devir Nazariyesi (The Theory of Turning Back to God). JASSS: The Journal of Academic Social Science Studies, 64: s. 119-125.
  28. Özcan, T. (2017). Âşık Veysel’in Göklerden Süzüldüm Tertemiz İndim Şiirinin Devir Nazariyesi Bakımından İncelenmesi. Dünya Ozanı Âşık Veysel Sempozyumu Bildirileri (Sivas 24-25 Mayıs 2015), I: s. 105-112.
  29. Özdemir, A. (2017). Tasavvuf Felsefesi İçinde Âşık Veysel. Dünya Ozanı Âşık Veysel Sempozyumu Bildirileri (Sivas 24-25 Mayıs 2015), I: s. 113-123.
  30. Özdemir, S. D. (2017). Âşık Veysel’in Şiirlerinde Sosyal Eleştiri. Dünya Ozanı Âşık Veysel Sempozyumu Bildirileri (Sivas 24-25 Mayıs 2015), I: s. 199-208.
  31. Özünel, E. Ö. (2017). Görmeyenin Gözünden Gördüklerimiz: Âşık Veysel Şiirinde Doğa, Renk ve İmgeler. Dünya Ozanı Âşık Veysel Sempozyumu Bildirileri (Sivas 24-25 Mayıs 2015), I: s. 189-197.
  32. Serin, A. Y. & Pürlü, K. (2017). Dünya Ozanı Âşık Veysel Sempozyumu (24-25 Mayıs 2015), Sivas Sempozyum Bildirileri. Sivas: Sivas Valiliği İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü.
  33. Soylu, R. & Köroğlu, D. (2017). Bedri Rahmi Eyüboğlu’nun “Âşık Veysel” Adlı Resminin Göstergebilim Çözümlemesi. İdil: Sanat ve Dil Dergisi, VI (35): s. 1987-2001.
  34. Şahin, H. İ. (2017). Âşık Veysel’de Gelenek ve Bireysellik. Dünya Ozanı Âşık Veysel Sempozyumu Bildirileri (Sivas 24-25 Mayıs 2015), II: s. 133-150.
  35. Şenesen, R. O. (2017). Âşık Veysel’in Şiirlerinde “Arama” Arketipinin İzleri. Dünya Ozanı Âşık Veysel Sempozyumu Bildirileri (Sivas 24-25 Mayıs 2015), II: s. 77-94.
  36. Şenocak, E. (2017). Âşık Veysel’in Dilinden ve Telinden Toprak Ananın Sesi. Dünya Ozanı Âşık Veysel Sempozyumu Bildirileri (Sivas 24-25 Mayıs 2015), I: s. 153-166.
  37. Şenocak, E. (2017). Âşık Veysel’in Şiirlerinde Toprak Ana. Turkish Studies, XII (21): s. 503-518.
  38. Şimşek, E. (2017). Kültürümüzde Yol ve Bu Bağlamda; “Uzun İnce Bir Yoldayım” Adlı Şiirin Sembolik Çözümlemesi. Dünya Ozanı Âşık Veysel Sempozyumu Bildirileri (Sivas 24-25 Mayıs 2015), I: s. 125-138.
  39. Toparlı, R. & Pürlü K. (2017). Dünya Ozanı Âşık Veysel Sempozyumu Bildirileri (Sivas 24-25 Mayıs 2015). Sivas: Sivas Valiliği İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü.
  40. Tutu, S. B. (2017). Âşık Veysel’in Eserlerinde Söz ve Müzik Katmanı İlişkilerinin Estetik Boyutu. Dünya Ozanı Âşık Veysel Sempozyumu Bildirileri (Sivas 24-25 Mayıs 2015), II: s. 57-68.
  41. Yaz, E. (2017). Travmatik Yaşantıları Bağlamında Âşık Veysel ve Müzikle Terapi. Art Sanat, 7: s. 277-289.
  42. Yenen Avcı, Y. (2017). Temaların Öğretiminde Şiir Dilinden Yararlanma: Âşık Veysel Örneği. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, VI (4): s. 2711-2740.
  43. Yıldız, Â. (2017). Âşık Veysel’in Şiirlerinde İrfani Boyut. Dünya Ozanı Âşık Veysel Sempozyumu Bildirileri (Sivas 24-25 Mayıs 2015), II: s. 71-75.

2018

  1. Akçay, Ş. Ö. & Karaaslan, S. (2018). Joe Satriani’nin “ASIK VEYSEL” Adlı Eserinin Müzikal Özelliklerinin İncelenmesi. Online Journal of Music Sciences, III (3): s. 46-69.
  2. Balbay, M. (2018). Gönül Gözünde Binbir Renk: Âşık Veysel. İstanbul: Halk Kitabevi.
  3. Özdemir, S. D. (2018). Âşık Veysel’in Şiirlerinde Sosyal Eleştiri. Akra Kültür Sanat ve Edebiyat Dergisi, VI (16): s. 151-161.
  4. Özen, K. (2018). Âşık Veysel: Hayatı ve Şiirleri. Yayın Koordinatörü: Recep Toparlı. Sivas: Sivas Belediyesi.
  5. Sami, T. (2018). Âşık Veysel Şatıroğlu, Neşet Ertaş ve Âşık Mahzuni Şerif Eserleriyle Foucault’cu Söylem Analizi Üzerine Bir Çalışma: Yaşam Doyumu ve Ölüm Arzusu Analizi. International Journal of Humanities and Education = Uluslararası Beşerî Bilimler ve Eğitim Dergisi, IV (7): s. 116-140.
  6. Yıldırım, C. (2018). Âşık Veysel. Ankara: Gece Kitaplığı.
  7. Yıldız, A. (2018). Âşık Veysel. İstanbul: Ketebe Yayınları.

2019

  1. Çalışkan, A. B. & Göher Vural, F. (2019). Karanlık Dünyalarından Işık Olan İki Âşık: Âşık Veysel ve Barpi Alikulov = Two Minstrels Shine from Their Dark World: Âşık Veysel and Barpi Alikulov. Uluslararası Halkbilimi Araştırmaları Dergisi, II (3): s. 40-83.
  2. Erdal, G. (2019). Âşık Veysel. Türk Mûsikisi Atlası, IV: s. 559-574.
  3. Görgülü, D. (2019). Karacaoğlan, Âşık Veysel ile Neşet Ertaş’ta Kadın. Giresun: Giresun Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü [Basılmamış Yüksek Lisans Tezi].
  4. Gümüş, İ. (2019). Âşık Veysel’in “Kara Toprak” Şiirine Ontolojik Bir Yaklaşım. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, XII (1): s. 176-187.
  5. Gürel, Z. (2019). Âşık Veysel Bolu’da. Türk Yurdu, CVIII (380): s. 82-84.
  6. Halitovic, H. (2019). Na dalekom putu: Aşik Vejsel i Tradicija Turske Narodne Poezije. Beograd: Utopia.
  7. Işık, C. (2019). “Gerçek” Âşık Veysel. İstanbul: Bağlam Yayınları.
  8. Karabulut, E. (2019). Kaynak Kişilerin İcrası ile Derleme / Notaya Alım Sürecinde Ortaya Çıkan Farklılıklar: Âşık Veysel Şatıroğlu Örneği. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü [Basılmamış Yüksek Lisans Tezi].
  9. Karaçağıl, A. (2019). Âşık Veysel’in Şiirlerinin Vatan, Millet, Din, Bayrak Kavramları Açısından İncelenmesi. Giresun: Giresun Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü [Basılmamış Yüksek Lisans Tezi].
  10. Özdemir, C. (2019). Âşık-Saz İlişkisinde Geleneği Okumak: Âşık Veysel Örneği = Interpreting Tradition in Ministrel-Instrument Relationship: Âşık Veysel Sample. Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, XLIII (2): s. 175-192.
  11. Sezer, M. A. & Yiğitoğlu, M. (2019). Âşık Veysel’in Şiirlerine Ekoeleştiri Bağlamında Bir Yaklaşım. Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi = Siirt University Journal of Social Sciences Institute, VII (14): s. 568-579.
  12. Yığman, S. (2019). Değerler Eğitimi Açısından Âşık Veysel’in Şiirleri. Samsun: Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü [Basılmamış Yüksek Lisans Tezi].
  13. Yüksel, M. (2019). Oral Poets in Conflict: Âşık Veysel. Journal of Folklore Research, LVI (1): s. 71-103.

2020

  1. Bakiler, Y. B. (2020). Âşık Veysel. İstanbul: Yakın Plan Yayınları.
  2. Coşkun, H. (2020). Âşık Veysel’in Türkülerinde Alevi ve Bektaşi Kültürünün İzleri = The Traces of Alevi and Bektashi Culture in the Folk Songs of the Âşık Veysel. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi = Turkish Culture and Haci Bektash Veli Research Quarterly, 96: s. 513-530.
  3. Gedik, S. (2020). Âşık Veysel’in Şiirlerinde Vefa = Fidelity in the Poems of Ashik Veysel. USBAD: Uluslararası Sosyal Bilimler Akademi Dergisi = International Journal of Social Sciences Academy, II (3): s. 193-212.
  4. Selvi, C. (2020). Âşık Veysel Şiirlerinde Yer alan Sözlüksel Alanlar = Lexical Fields in Âşık Veysel’s Poems. International Journal of Language Academy, VIII (3): s. 181-201.
  5. Yavuz, O. (2020). Pir Sultan Abdal ve Âşık Veysel’de Varoluşçu Temalar. Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü [Basılmamış Yüksek Lisans Tezi].

2021

  1. Bekki, S. (2021). Halk Müziğinin Seyyar Radyosu Âşık Veysel. İstanbul: Muhit Kitap.
  2. Deniz, S. (2021). Âşık Veysel’in Şiirlerinde Dil Sapmaları. Farabi Felsefe ve Din Bilimleri Dergisi, 2: s. 46-61.
  3. Doğan, F. & Azar, B. (2021). Âşık Veysel’in Şiirlerinde Nasihat. Tarih Okulu Dergisi (TOD) = Journal of History School (JOHS), 54: s. 3460-3486.
  4. Edis Aydoğan, S. İ. (2021). Âşık Veysel’in “Beni Hor Görme Gardaşım” Başlıklı Şiirine Ontolojik Bir Bakış. Yılmaz Önay Armağan Kitabı, s. 463-473.
  5. Genç, N. (2021). Âşık Veysel’in Şiirlerinin Söz Dizimi ve Sözlük Çalışması. İstanbul: İstanbul Arel Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü [Basılmamış Yüksek Lisans Tezi].
  6. Hale, A. (2021). Kara Toprağın Ozanı: Âşık Veysel. Ankara: Hayykitap.
  7. Orak, S. (2021). Girişimci Zafer ve Benekli: Düzenli miyim, Sistemli miyim? Ankara: Salmat Basım 4 Boyut Yayınları.
  8. Özdemir, A. (2021). Ahmet Yesevi-Âşık Veysel Yolunun Yunus Emre Konalgası. Vefatının 700. Yılında Yunus Emre Bizim Yunus Sempozyumu Tebliğler, s. 270-285.
  9. Sever, M. (2021). Âşık Veysel’in Yaşamında Kırılma Noktaları ve Bunların Kişiliğine Etkileri = Breaking in Âşık Veysel’s Life and Effects of These on His Personality. Doğan Kaya Armağanı: 70. Yaş Hatırası, II: s. 1169-1178.
  10. Soysal Yavaşça, E. Ş. (2021). Âşık Veysel ve Leonard Cohen’in Sözlerinde Aşk ve Tanrı. Ankara: Başkent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü [Basılmamış Yüksek Lisans Tezi].
  11. Yalsızuçanlar, S. (2021). Âşık Veysel (1894-1973). Ankara: Edebiyat Ortamı Yayınları.
  12. Zengin, S. (2021). Seçkin Poetikalar Âşık Veysel. Ankara: Klaros Yayınları.

2022

  1. Akdoğan, E. & Demirağ, M. F. vd. (2022). Âşık Veysel’in “Aldanma Cahilin Kuru Lafına” Şiirinin Disiplinlerarası Tahlili. TURAN-SAM Uluslararası Bilimsel Hakemli Mevsimlik Dergisi, XIV (56): s. 168-171.
  2. Güneş, D. & Ökten, C. E. (2022). Âşık Veysel’de Kara Toprak = Kara Toprak in Âşık Veysel. İdil: Sanat ve Dil Dergisi = İdil: Journal of Art and Language, XI (90): s. 219-232.
  3. Şenel, S. (2022). Âşık Veysel. İstanbul: Kültür A.Ş. Yayınları.

[Tarihsiz Olanlar]

  1. Aydoğan, A. (Tarih ?). Âşık Veysel. Ankara: Koza Yayınları.
  2. Taşkın, S. (Tarih ?). Âşık Veysel ve Şiirleri. İstanbul: Becerikli Matbaası.
  3. Taşkın, S. (Tarih ?). Âşık Veysel: Hayatı ve En Son Şiirleri. İstanbul: Becerikli Matbaası.

Âşık Veysel Kaynakçası ile İlgili Açıklamalar

1. Kaynakça kronolojik olarak düzenlenmiştir ve Âşık Veysel’le ilgili ilk yayımın gerçekleştiği 1932 yılından 2023 yılı Mart ayına kadar olan zaman dilimini içine almaktadır.

2. Kaynakça hazırlanırken APA kaynakça yazım yöntemi kullanılmıştır.

3. Kaynakçaya kitap, tez, makale, bildiri ve kitap bölümleri dahil edilmiştir. Kitap dışı çalışmalar (afiş, broşür, film, taş plak vb.) kaynakçaya alınmamıştır.

4. Kaynakça hazırlanırken şu kaynaklara bakılmıştır:

a) Millî Kütüphane veri tabanı

b) İsam Kütüphanesi veri tabanı

c) Sefercioğlu & Kuran 1983 bibliyografyası

ç) Millî Kütüphane 2017 bibliyografyası

d) İnternet kitap satış siteleri veri tabanı (Nadir Kitap, Kitapyurdu, İdefix vb.)

e) YÖK Ulusal Tez Merkezi veri tabanı

5. Kaynakçada yer verilen her çalışmaya sıra numarası verilmiştir.

6. Makale künyeleri verilirken cilt numaraları için Roma rakamları kullanılmış, cilt ve sayı numarasının birlikte yer aldığı künyelerde sayı numaraları parantez ( ) içine alınmıştır.

7.  1983 ve 2017 bibliyografyasında yer verilen gazete yazılarına bu çalışmada yer verilmemiştir. Gazete yazıları için bu bibliyografyalara bakılabilir.

8. “Âşık Veysel” adının yazımında Yazım Kılavuzu’na (2012) uygun olarak uzatma işareti korunmuş ve kelimenin yazımında bir standart oluşturulmuştur.

9. Aynı yazara ait kitabın aynı yayınevinden çıkan tekrar baskıları köşeli parantez [ ] içinde gösterilmiştir. Kitabın tespit edilen en eski baskısı kaynakçaya alınmıştır.

10. Kaynakça için anahtar kelimeler şunlardır: 1. Âşık Veysel 2. Türk edebiyatı 3. Türk halk edebiyatı 4. Âşık tarzı halk şiiri 5. Kronolojik bibliyografya 6. 1932-2023.

Çalışma Günleri:

Pazartesi – Cuma

Tel
+90 0533 378 58 58
E-Posta:
iletisim@asikveyselvakfi.org.tr
KVKK ve Aydınlatma Metni
Kullanım Koşulları

Kurumsal

Linkler

Âşık Veysel Vakfı

Âşık Veysel Vakfı; Anadolu medeniyetinin yüzyıllar içerisinde şekillenen kadim değerlerinden beslenerek evrensel bir dil oluşturmayı, Âşık Veysel’in sazında ve sözünde ayrım yapmadan kucakladığı insanı kuşatacak bir kültür ve sanat anlayışı ile hareket etmeyi amaçlar.

Sosyal Medya Hesaplarımız

Instagram Twitter Facebook-square Youtube Linkedin-square

Âşık Veysel Vakfı Resmi Web Sitesi @ 2025