Derdimi dökersem derin dereye
Doldurur dereyi düz olur gider
İrakipler gelir girer araya
Korkarım yâr benden yoz olur(1) gider
Ilgıt ılgıt yeller eser seherde
Dost beni düşürdü onulmaz derde
Yâr ile buluşsak bir tenha yerde
Duyar irakipler söz olur gider
Pervane ateşten sakınmaz canı
Uǧruna koymuşum başı bedeni
Doldur tüfengini hedef al beni
Yaram doksan dokuz yüz olur gider
Veysel der çıkalım bir yüce daǧa
Aǧaçlar bezenmiş yeşil yapraǧa
Zaman gelir tenim düşer topraǧa
Karışır topraǧa toz olur gider(2)
1: Yoz olmak: Yabancı olmak.
2: Dörtlük bazı kayıtlarda şu şekildedir: “Veysel der çıkalım karşıki daǧa / Aǧaçlar bezenmiş yeşil yapraǧa/ Zaman gelir tenim düşer topraǧa / Karışır çamura toz olur gider”
